ἔαρος [ᾰ] (τὸ) sève, suc : ἐλαίης, NIC. Al. 87, suc de l’olivier (l’huile), d’où abs. ἔαρ, CALL. fr. 201, huile ; θερμὸν ἔαρ φόνοιο, OPP. H. 2, 618 (cf. NIC. Al. 314) le sang encore chaud d’un meurtre.

➳ εἶαρ, NIC. Al. ll. cc.

Étym. indo-europ. *h₁esh₂-r, sang ; cf. sscr. ásr̥k.

ἔαρος [ᾰ] par contr. ἦρ, ἦρος (τὸ) printemps, IL. 6, 148 ; OD. 19, 519 ; ἔαρος, ARSTT. H.A. 5, 10, 1, au printemps ; ἅμα τῷ ἔαρι, HDT. 5, 31 ; XÉN. Hell. 4, 8, 7, avec le printemps ; πρὸς ἔαρ, THC. 5, 56 ; πρὸς τὸ ἔαρ, THC. 5, 17 ; περὶ τὸ ἔαρ, THC. 3, 116, vers le printemps ; fig. γενύων ἔαρ, ANTH. 6, 242, le printemps d’un (jeune) visage, en parl. du premier duvet ; ὕμνων ἔαρ, ANTH. 7, 12, la fraîcheur ou le charme d’un chant ; ἔφηϐοι, ἔαρ τῆς πόλεως, DÉMAD. (ATH. 99 d) les jeunes gens, printemps de la cité ; ἔαρ ὁρᾶν, THCR. Idyl. 13, 45, avoir un regard de printemps, càd. charmant.

➳ ἔαρ us. en poésie et en prose (v. ci-dessus, DÉMAD. ANTH. etc.) ; de même ἔαρ dans une inscr. att. KV. 133 (v. Meisterh. p. 103, § 50, 3). Gén. ἔαρος, OD. 19, 519 ; ARSTT. l. c. etc. Dat. ἔαρι, HDT. XÉN. ll. cc. etc. Acc. ἔαρ, THCR. Idyl. l. c. etc. — Les formes contr. us. en poésie et en prose : ἦρ, ALCM. (ATH. 415 d) ; HPC. 337, 24 ; ARÉT. Caus. m. acut. 1, 6, p. 3 ; 1, 10, p. 9 ; 2, 5, p. 18 ; ἦρος, HH. Cer. 455 ; ALC. (ATH. 430 b) ; PD. P. 4, 64 ; AR. Nub. 1008 ; THC. 4, 2 ; 6, 95 ; 7, 19, etc., ἦρι, IBYC. (ATH. 601 b) ; THC. 5, 20 ; XÉN. l. c. Ion. et épq. réc. εἶαρ, NUMÉN. (ATH. 371 c) ; gén. εἴαρος [ᾰ] HH. Cer. 174 ; dat. εἴαρι, OPP. C. 1, 116, etc. — [εα] monosyll. par syniz. dans ἔαρ, HÉS. O. 490 et ἔαρι, O. 460.

Étym. pour *ϝέαρ de proto-grec *wéhar de indo-europ. *ues-r/n-, printemps ; cf. sscr. vasan-tá-, lat. vēr.

or εἶαρ (Hsch. ἦαρ, ἴαρα), τό, in Alex. Poets, blood, λύθρῳ τε καὶ εἴαρι πεπλήθασι Call. Fr. anon. 20; Αἰακίδαο εἴαρος Euph. 39.3; τὸ δ’ ἐκ μέλαν εἶαρ ἔλαπτεν Call. Fr. 247, cf. Nic. Al. 314, Oppian. H. 2.618; cf. εἰαροπότης, εἰαροπῶτις.
juice, εἶαρ ἐλαίης Nic. Al. 87; ἐκ λύχνου πῖον ἔλειξαν ἔαρ Call. Fr. 201. (Cypr. acc. to Hsch. ; identified with ἔαρ spring, by EM 307.44, Suid. ; cf. Skt. ásṛk, gen. asnás, Lett. asinis ΄blood΄.)

τό, Hom. (only gen. ἔαρος), etc. ; contr. ἦρ Alcm. 76; gen., dat., ἦρος, ἦρι, Lyr. (Alc. 45), Att., and prob. Ion., cf. Hdt. 1.77, Hp. Epid. 1.1 (but ἔαρος is found in codd. of Hdt. 5.31, 7.162, al., Hp. l.c.); poet. gen., dat., εἴαρος, εἴαρι (metri gr.), Alcm. 26, h.Cer. 174 (nisi leg. ἤαρος), and later Poets (whence was formed late nom. εἶαρ Numen. ap. Ath. 9.371e, Ter.Maur. 653); cf. Hdn. Gr. 1.408 (Hes. used ἔαρ as a monos., and ἔαρι as a trochee, Op. 492, 462): — spring, ἔαρος δ’ ἐπιγίγνεται ὥρῃ Il. 6.148; ἔαρος νέον ἱσταμένοιο early spring, Od. 19.519; ἔαρι πολεῖν Hes. Op. 462; ἅμα τῷ ἔαρι at the beginning of spring, Hdt. 5.31, cf. Th. 4.117, 6.8; πρὸς ἔαρ Id. 5.56, etc. ; πρὸς τὸ ἔ. ib. 17; περὶ τὸ ἔ. Id. 3.116; ἐξ ἦρος εἰς Ἀρκτοῦρον S. OT 1137; prov., μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ Cratin. 33; also of the prime, flower of anything, ἔφηβοι… ἔ. τοῦ δήμου Demad. Fr. 4S., cf. Hdt. 7.162, Arist. Rh. 1411a3; ἔ. ὁρόωσα looking fresh and bright, Theoc. 13.45; γενύων ἔ.
the first down on a youth΄s face, AP 6.242 (Crin.); ὕμνων ἔ.
the freshest, brightest of their kind, ib. 7.12; τὸ ἔ. τῶν πτερῶν, of a peacock, Luc. Dom. 11.
(Ϝεσṛ-, cf. γέαρ, γίαρ[ες], Lat. vēr, Skt. vasantas, Lith. vasara ΄summer΄.)

ἔαρος, auch εἶαρ, Blut, Saft, der Abstammung nach wohl verschieden von ἔαρ der Frühling, s. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 1 S. 365. Nic. Al. 87 εἶαρ ἐλαίης = Oel ; vgl. Callim. frgm. 201 ; Geop. = Saft, der im Frühling in die Pflanzen tritt ; bei Menschen u. Tieren das Blut, VLL, nach Hesych. u. Schol. Il. 19.87 Zyprisch ; φόνοιο θερμὸν ἔαρ λάπτειν Opp. H. 2.618 ; Nic. Al. 314 ; Euphor. bei Schol. Theocr. 10.28.

ἔαρος, τό, der Frühling ; entstanden aus Ϝέσαρ, Wurzel vas ; Latein. vêr, entst. aus veser, Altnotd. vâr, Kirchenslav. vesna, Sanskr. vasantas, Lit. vasara »der Sommer«, s. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 1 S. 43, 355.
In Att. Prosa nomin. accus. ἔαρ, genit. ἔαρος u. zusammengezogen ἦρος, dativ. ἔαρι u. zusammengezogen ἦρι.
Bei Homer findet sich das Wort in zwei sicheren Stellen ; Il. 6.148 ἔαρος δ' ἐπιγίγνεται ὥρη, Od. 19.519 ἔαρος νέον ἱσταμένοιο ; schlechte Lesart Od. 9.51 ὅσα φύλλα καὶ ἄνθεα γίγνεται ἦρος für γίγνεται ὥρῃ, s. Eust. 1614.35. Vgl. ἐαρινός εἰαρινός.
Mit Synizese einsilbig muß gelesen werden ἔαρ Hes. O. 492, zweisilbig ἔαρι O. 462 ; zusammengezogen accusat. ἦρ Alcman bei Athen. X.416d (Bergk PLG ed. 2 p. 649 frgm. 72), auch Hippocrat.; häufig ἦρος, ἦρι, Pind. P. 4.64 u. andere Lyriker, Thucyd. 4.2, Ar. Nub. 1008 usw.; genit. εἴαρος Alcman fragm. 21 Bergk PLG ed. 2 p. 639 ; dat. εἴαρι Oppian. Cyn. 1.116 ; – Thuc. 5.81 καὶ πρὸς ἔαρ ἤδη ταῦτα ἦν τοῦ χειμῶνος λήγοντος ; Xen. Hell. 4.8.7 ἅμα τῷ ἔαρι ; Arist. H.A. 5.10.1 τοῦ ἔαρος im Frühling. – Bei späteren Dichtern we jedes Erstlingserzeugnis, wie γενύων ἔαρ, das erste Barthaar, Crinag. 12 (VI.242); von allem Zarten u. Lieblichen ; ὕμνων Ep.adesp. 524 (VII.12); χαρίτων Iul. Aeg. 51 (VII.599); Scol. 23 Jacobs. Dah. Demad. bei Ath. III.99d die ἔφηβοι ἔαρ τῆς πόλεως nennt ; ἔαρ ὁρᾶν, Frühling blicken, d.i. freundlich blicken, Theocr. 13.45.

Lat. ver, spring, ἔαρος νέον ἱσταμένοιο in time of early spring , (Odyssey by Homer); ἅμα τῷ ἔαρι at the beginning of spring , (Herdotus Historicus); ἐξ ἦρος εἰς Ἀρκτοῦρον (Sophocles Tragicus):—;metaphorically of the prime or flower of anything, (Herdotus Historicus), etc.; ἔαρ ὁρᾶν to look fresh and bright , (Theocritus Poeta Bucolicus); γενύων ἔαρ, i. e. the first down on a youth's face, [variant datesAnthology Palantina (ML)