α, ον :
      1 de l’aurore, du matin, ESCHL. Pr. 25 ; SOPH. El. 18, etc. ; EUR. El. 786 ; T. LOCR. 96 e, 97 b ; p. opp. à ἕσπερος, ARSTT. Nic. 5, 1, 15 ;
      2 du levant, oriental, XÉN. Hell. 4, 4, 9 ; DP. 893 ; τὰ ἑῷα, LUC. Char. 5, les contrées de l’orient ; ἡ ἑῴα (s.-e. γῆ) ARSTT. Probl. 26, 54, 4, l’orient ; κατὰ τὰς ἑῴας, ARSTT. Mund. 4, 1, vers l’orient.

➳ Fém. ἑῷος, EUR. Ph. 169. Épq. ἑώϊος, A.RH. 2, 686, 700 ; DP. 111 ; NONN. D. 13, 80 et 425.

Étym. ἕως¹.

α, ον, A. Pr. 25, etc. ; also ος, ον E. Ph. 169 (lyr.), D.H. 1.12, dub. in Gem. Calend. p. 220 M. ; poet. ἑώϊος, Ion. and in Hom. ἠοῖος; (ἕως¹): — in or of the morning, πάχνην ἑ. ἥλιος σκεδᾷ the morning rime, A. l.c. ; ἑ. φθέγματ’ ὀρνίθων S. El. 18, etc. ; ἑ. ἀστήρ, = Ἑωσφόρος, E. Fr. 929, cf. Pl. Epigr. 15; οὔθ’ ἕσπερος οὔθ’ ἑ. οὕτω θαυμαστός Arist. EN 1129b28; ἑ. ἐξαναστῆναι to get up early, E. El. 786.
eastern, τεῖχος X. HG 4.4.9; τὰ ἑ.
eastern parts, Luc. Cont. 5; ἐξ ἑῴας (sc. χώρας) Arist. Pr. 946b14; κατὰ τὰς ἑῴας Id. Mu. 394a11 (perh.
in the morning). ἑῴα, ἡ, = Oriens, the Eastern provinces of the Roman Empire, ὁ τὴν ἑῴαν ἐπιτροπεύων Philostr. VS 2.1.13; ἀρχὸς ἑῴας, = Lat. magister militum per Orientem, IG 14.1073; ὕπαρχος ἑῴας, = Lat. praefectus praetorio Orientis, AP 9.690 (v AD).

α, ον, auch 2 Endgn (vgl. das ion. ἠοῖος u. ἑώιος), am Morgen, morgendlich ; πάχνην θ' ἑῴαν ἥλιος σκεδᾷ, den Morgentau, Aesch. Prom. 25 ; φθέγματ' ὀρνίθων Soph. El. 18 ; ἑῴοις βολαῖς ἁλίου Eur. Phoen. 169 ; auch ἑῷοι ἐξαναστάντες λέχους, El. 786 ; ἀστήρ, der Morgenstern, Plat. Ep. 21 (VII.670). – Gegen Osten gelegen, östlich, τεῖχος Xen. Hell. 4.4.9 ; Dion.Per. 893 ; κατὰ τὰς ἑῴας, sc. χώρας, Arist. mund. 4 ; τὰ ἑῷα, das Morgenland, Luc. Charon 5 ; auch ἡ ἑῴα, der Orient, Ael. H.A. 17.19.