'ας (ἡ) :
      1 le soir : ἑσπέρας, PD. P. 4, 70 ; AR. Nub. 175 ; ἑσπέρην, HPC. 644, 25, le soir, sur le soir ; πρὸς ἑσπέρᾳ, AR. Vesp. 1085 ; εἰς τὴν ἑσπέραν, XÉN. Hell. 1, 6, 20 ; An. 3, 1, 3 ; εἰς ἑσπέραν, PLAT. Conv. 223 d ; καθ' ἑσπέραν, SPT. 1Reg. 23, 24, sur le soir ; πρὸς ἑσπέραν, XÉN. Hell. 1, 1, 30 ; PLAT. Rsp. 328 a ; τὸ πρὸς ἑσπέραν, SPT. Gen. 8, 11, vers le soir ; ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ, PD. P. 11, 10, à la fin de la soirée, au commencement de la nuit ; εὐθὺς ἀφ' ἑσπέρας XÉN. Hell. 2, 4, 15 ; ἀπὸ ἑσπέρας εὐθ. THC. 3, 112, à la tombée de la nuit ; περὶ ἑσπέραν βαθεῖαν, PLUT. M. 179 d, tard dans la soirée ; ἐπειδὴ ἑσπέρα ἦν, PLAT. Conv. 220 c, lorsque le soir fut venu ; ἐπεὶ πρὸς ἑσπέραν ἦν, XÉN. Hell. 4, 3, 22, lorsqu’on vint au soir ; ἑσπέρας γενομένης, XÉN. Cyr. 1, 4, 17, le soir venu ; ἑσπέρας ἐπιγενομένης, XÉN. Hell. 6, 5, 17, le soir étant survenu ; au plur. les heures de la soirée, PD. I. 7, 44 ; fig. βίου ἑσπ. ARSTT. Poet. 21, 13, le soir de la vie ;
      2 la région du couchant : πρὸς ἑσπέραν, EUR. Or. 260, du côté de l’occident ; τὰ πρὸς ἑσπέραν, THC. 6, 2 ; ἡ πρὸς ἑσπέρην χώρη, HDT. 1, 82 ; τὸ πρὸς ἑσπέρης, HDT. 8, 130, la région du couchant ou de l’occident ; particul. en parl. de l’Italie, par rapport à l’Égypte, à la Syrie et à l’Asie Mineure, POL. 5, 104, 10 ; 9, 37, 10 ; HPC. ll. cc.

Étym. fém. de ἕσπερος, par analog. avec ἡμέρα.

'

Ion. ἐσπέρη, ἡ, prop. fem. of ἕσπερος ; (sc. ὥρα), evening, ἑσπέρας at eve, Pi. P. 4.40, Eup. 322, Pl. Phd. 59e, al. ; τῆς ἑσπέρας Alex. 125.7 ; also ἑσπέρην Hp. Mul. 2.121 ; ἀπὸ ἑσπέρας εὐθύς just at nightfall, Th. 3.112 ; ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ Pi. P. 11.10 ; πρὸς ἑσπέραν towards evening, Ar. V. 1085, X. HG 1.1.30, Ev. Luc. 24.29 ; εἰς ἑσπέραν Pl. Smp. 223d ; ἐπειδὴ ἑσπέρα ἦν ib. 220c ; ἐπεὶ πρὸς ἑσπέραν ἦν X. HG 4.3.22 ; ἑσπέρας γιγνομένης Pl. R. 621a ; περὶ ἑσπέραν βαθεῖαν late in the evening, Plu. 2.179e ; metaph, ὁ βίος ἑσπέραν ἄγει life is wearing to its eve, Alex. 228; ἑ. βίον Anon. ap. Arist. Po. 1457b24; pl., διχομήνιδες ἑσπέραι evenings when the moon is full, Pi. I. 8 (7).47.
night, μίαν ἑ. αὐλισάμενος J. BJ 5.2.1. (sc. χώρα) the west, πρὸς ἑσπέραν φέρει E. Or. 1260 ; ἡ πρὸς ἑσπέρην [χώρη] Hdt. 1.82, cf. 3.115 ; τὸ πρὸς ἑσπέρης Id. 8.130, 132, 4.38 ; τὰ πρὸς ἑσπέραν Th. 6.2 ; τὴν ἀνατολὴν ποιεῖσθαι ἀφ’ ἑσπέρας Arist. Mete. 345a3, cf. 344b34 ; τὰ πνεύματα πνεῖ τῆς δείλης ἀπὸ τῆς ἑ. Thphr. Vent. 47 ; metaph in political sense, τὰ προφαινόμενα ἀπὸ τῆς ἑ. νέφη Plb. 5.104.9, cf. 9.37.10; Ἑ., ἡ, the Western Empire, Agath. 4.29, 5.16.

ἡ, der Abend, die Abendzeit ; ἑσπέρας, Abends, Pind. Ol. 3.21, P. 4.40 ; ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ, mit dem Ende des Abends, mit Einbruch der Nacht, 11.10 ; auch im plur., die Abendstunden, I. 7.44 ; πρὸς ἑσπέρᾳ Ar. Vesp. 1085 ; in Prosa die gew. Form, ἐπειδὴ ἑσπέρα ἦν Plat. Symp. 220c ; ἑσπέρας γιγνομένης Rep. X.621a ; häufig ἑσπέρας, Abends ; εἰς ἑσπέραν Symp. 223d, wie Xen. An. 3.1.3, auf den Abend ; ἀφ' ἑσπέρας εὐθύς Thuc. 3.112 ; πρωῒ καὶ πρὸς ἑσπέραν, früh u. Abends, Xen. Hell. 1.1.30, wie ἐπεὶ πρὸς ἑσπέραν ἦν 4.3.22 ; übertr., ὁ βίος ἑσπέραν ἄγει Alexis in Stob. fl. 116.19, wie Arist. poet. 21 das Alter βίου ἑσπέρα heißt. – Von der Himmelsgegend, πρὸς ἑσπέραν φέρει Eur. Or. 1260 ; τὰ πρὸς ἑσπέραν, die westlichen Gegenden, Thuc. 6.2, wie Xen. Cyr. 1.1.5 u. Sp. – Vgl. ἕσπερος.

ἑσπέρα, -ας, ἡ
(prop, fem, of ἕσπερος), [in LXX chiefly for עָרַב ;]
__(a) (sc. ὥρα), evening: Luk.24:29, Act.4:3 20:15 28:23;
__(b) (so. χώρα), the west.†
(AS)