att. ἕκας [ᾰ]
   I adv., loin, au loin, EUR. H.f. 198 ; οὐχ ἑκάς, SOPH. O.C. 1668, non loin ; οὐχ ἑκάς που, SOPH. Ph. 41, quelque part non loin ; rare en prose att. THC. 1, 80 ; ἑκὰς ἀπό τινος, IL. 18, 256 ; HDT. 3, 41, loin de qqe ch. ;
   II prép. loin de, gén. :
      1 avec idée de lieu, d’ord. après son rég. νηῶν ἑκάς, OD. 14, 496, loin des vaisseaux ; cf. IL. 16, 72 ; PD. P. 8, 22 ; EUR. Her. 673, etc. ;
      2 avec idée de temps, avant son rég. : οὐχ ἑκὰς χρόνου, HDT. 8, 144, sans tarder.

• Cp. ἑκαστέρω, OD. 7, 321 ; HH. Bacch. 29 ; HDT. 3, 101 ; 6, 108, etc. ; EUR. H.f. 1648 ; THCR. Idyl. 15, 7 (ἑκαστοτέρω vulg.). • Sup. ἑκαστάτω, IL. 10, 113 ; HDT. 4, 204, etc.

➳ Att. ἕκας, DYSC. Adv. 570, 26. — [ᾱ] CALL. Ap. 2 à l’arsis.

Étym. indo-europ. *sue-ḱns, du th. du pron. réfl. ἕ, et -κας, suffixe distributif, cf. ἀνδρα-κάς¹, litt. « pour soi, à part » ; cf. ἕκαστος.

Adv.
afar, far off, Il. 20.422, etc. ; οὐχ ἑκάς που S. Ph. 41 ; rare in Prose, Th. 1.69, 80 (and later, Nic.Dam. p. 6D.) ; c. gen., far from, far away from, ἑ. Ἄργεος Il. 9.246, etc. ; freq. following its case, 13.263, Od. 14.496, al. ; οὐ Χαρίτων ἑ. Pi. P. 8.21, cf. E. Ph. 907 ; ἑ. ἀπὸ τείχεος Il. 18.256 ; ἀπὸ τῆς νήσου ἑ. Hdt. 3.41. Comp. ἑκαστέρω farther, Od. 7.321, h.Bacch. 29, Alc. Supp. 5.8 (ἐκ-), Hdt. 6.108, E. HF 1047 (lyr.), etc. ; c. gen., Hdt. 2.169, al. ; also ἑκαστοτέρω dub. in Theoc. 15.7 ; Sup. ἑκαστάτω farthest, Il. 10.113, Hdt. 4.33 ; c. gen., τοὺς ἑωυτῶν ἑ. οἰκημένους farthest from…, Id. 1.134 ; τῆς Λιβύης ἑ. ἦλθε to the farthest point of Libya, Id. 4.204, cf. 9.14. of Time, ἑ. ἐών afar, i.e.
long after, Pi. P. 2.54 ; οὐχ ἑ. χρόνου in no long time, Hdt. 8.144 ; οὐχ ἑ. A. Ag. 1650. [α; α only in Call. Ap. 2, in arsi.] (Prob. from ἕ and -κάς as in ἀνδρακάς ; lit. ΄by himself΄.)

nach Apoll. adverb. p. 570.26 attisch ἔκας, fern, entfernt ; absolut, Il. 20.422 ; Pind. P. 2.54 u. a. D.; auch Thuc. 1.80 ; – oft mit dem gen., ἑκὰς Ἄργεος Il. 9.246 ; vollständiger ἑκὰς δ' ἀπὸ τείχεός εἰμεν 18.256 ; τινός auch Pind. P. 8.22 ; Eur. Phoen. 907. Bei Her. 8.194 auch οὐχ ἑκὰς χρόνου παρέσται, in nicht ferner Zeit. – Komparat. ἑκαστέρω, ferner, Od. 7.321 ; Eur. Herc.Fur. 1648 u. sp.D.; auch Her. 6.108, der es mit dem gen. vrbdt, 3.101 ; weiter als Etwas, 8.60 ; bei Theocr. 15.7 ἑκαστοτέρω nach Schol., mss. ἑκαστέρω. – Superl. ἑκαστάτω, sehr fern, Il. 10.113 ; Λιβύης Her. 4.204 ; 9.14 ; ἀπό τινος, 1.134 u. Sp.