ου (τὸ) d’ord. au pl. τὰ ἑδώλια, siège, d’où :
      1 banc de rameurs, ou p.-ê. sorte de pont sur un navire, HDT. 1, 24 ; SOPH. Aj. 1277 ; EUR. Hel. 1571 ;
      2 base d’un mât, ARSTT. Mech. 6 (au sg.) ;
      3 siège, résidence, ESCHL. Sept. 455, Ch. 71 ; SOPH. El. 1393.

Étym. ἕδωλον.

τό, seat, mostly pl., abodes, πωλικά, νυμφικά, A. Th. 455 (lyr.), Ch. 71 (lyr.); ἀρχαιόπλουτα S. El. 1393 (lyr.), cf. Fr. 566; Com. phrase, κριβάνων ἑ. Ar. Fr. 155. ἑδώλια, τά, in a ship, a raised quarter-deck at the stern, Hdt. 1.24, S. Aj. 1277, E. Cyc. 238, Hel. 1571, Lyc. 296; expld. as rowers’ benches by Hsch., Suid., Eust. 153.35. sg., step of the mast, Arist. Mech. 851a40. in a theatre, semicircle of benches, Poll. 4.132 (on the breathing, cf. EM 317.9; ἐδ- in codd. of A. Th. l.c., E. ll. cc.).

τό (ἕδος), Sitz, Aufenthalt, Wohnung, nur im plur.; πωλικά, νυμφικά, Aesch. Spt. 436, Ch. 69 ; ἀρχαιόπλουτα Soph. El. 1385, von Suid. ἑδράσματα, οἰκήματα erkl.; ναυτικά Soph. Aj. 1256, Schol. σανιδώματα, Schiffsgebälk ; Ruderbänke, Eur. Hel. 1571 ; στάντα ἐν τοῖς ἑδωλίοισι, auf dem Verdeck, Her. 1.24 ; Suid. erkl. ὑποστρώματα. Nach Poll. 4.132, Sitze im Theater.