'ἐφ·ικνέομαι-οῦμαι (f. -ίξομαι, ao.2 ἐφικόμην) :
      1 parvenir à, atteindre : ἅμα ἀλλήλων ἐφίκοντο, IL. 13, 615, ils s’atteignirent en même temps l’un l’autre, en parl. de deux combattants ; avec l’acc. εἴ σε μοῖρ' ἐφίκοιτο, PD. I. 4, 17, si le sort t’a procuré ; ἐφ. πρὸς τὸν σκοπόν, LUC. Nigr. 36, atteindre le but ; fig. ἐφ. τῆς ἀρετῆς, ISOCR. 3 b ; τοῦ τριηραρχεῖν, DÉM. 465, 24, parvenir à la vertu, au commandement d’une trirème ; avec un inf. devenir propre à, PLUT. M. 338 d ; avec un double acc. τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγάς, HDT. 7, 35, il ordonna de parcourir l’Hellespont en frappant la mer de trois cents coups de fouet ; abs. τὸ φάρμακον οὐκ ἐφικνεῖτο, APP. Mithr. 111, le poison n’aboutissait pas ;
      2 s’étendre : ἐπὶ τοσαύτην γῆν, XÉN. Cyr. 1, 1, 5, s’étendre sur une aussi vaste contrée ; ἐφ. ὅσον ἐφικνεῖται, TH. H.P. 1, 7, 1, aussi loin que s’étend, etc.

Étym. ἐπί, ἱκν.

'

Ion. ἐπικνέομαι, fut. ἐφίξυμαι Xenoph. 6.3; aor.2 ἐφικόμην, Ep. -ικόμην Il. 13.613; pf. ἐφῖγμαι D. 25.101:
reach at, aim at, c. gen., of two combatants, ἅμα δ’ ἀλλήλων ἐφίκοντο Il. 13.613; simply, reach or hit with a stick, εὐ μάλα μου ἐφικέσθαι πειράσεται Pl. Hp. Ma. 292a; ὅσων ἂν ἐφικέσθαι δυνηθῶσιν Isoc. 12.227; ἐφῖκται πάντων ἡ τούτου κακοπραγμοσύνη D. 25.101, cf. Plu. 2.267c, etc. ; σφενδόνῃ οὐκ ἂν ἐφικοίμην αὐτόσε Antiph. 55.20; τὰ βέλη ἐ. ἄχρι πρὸς τὸν σκοπόν Luc. Nigr. 36.
reach, extend, ὅσον ὁ ἥλιος ἐ. Thphr. HP 1.7.1, etc. ; ἐφ’ ὅσον ἀνθρώπων μνήμη ἐ. X. Cyr. 5.5.8; ἐ. ἐπὶ τοσαύτην γῆν τῷ ἀφ’ ἑαυτοῦ φόβῳ to reach by the terror of his name over…, ib. 1.1.5; ἐ. ἐς τὸ λεπτότατον to reach to the smallest matter, Luc. JConf. 19; ὅπου μὴ ἐ. ἡ λεοντῆ, προσραπτέον… τὴν ἀλωπεκῆν Plu. 2.190e; c. part., ἐ. φθεγγόμενον Id. TG 18; ἐ. βλέποντα μέχρι τινός D.Chr. 62.1. metaph, hit, touch the right points, ἐ. ἐξαριθμούμενος Plb. 1.57.3; τὰ ἄλλα λέγων ἐπίκεο ἀληθέστατα Hdt. 7.9.
reach, attain to, τῆς ἀρετῆς Isoc. 1.5; ἀνδραγαθίας Aeschin. 3.189; τοῦ τριηραρχεῖν D. 20.28, cf. 122; τῷ λόγῳ τῶν ἐκεῖ κακῶν Id. 19.65; c. inf., ἐ. τῷ λόγῳ διελθεῖν to be able to…, Plu. 2.338c, cf. Plb. 1.4.11, Inscr.Prien. 105.47 (i BC); abs., succeed in one΄s projects, App. Mith. 102; of a poison, reach a vital part, take effect, ib. 111. c. acc., to come upon, like ἐφικάνω, εἴ σε μοῖρ’ ἐφίκοιτο Pi. I. 5 (4).15; c. dupl. acc., ἐπικέσθαι μάστιγι πληγὰς τὸν Ἑλλήσποντον to visit it with blows, Hdt. 7.35. c. acc., befit, be suitable to (cf. ἱκνέομαι III), Hp. Fract. 17.

(ἱκνέομαι), hingelangen, hinkommen an ein Ziel, erreichen, treffen ; ἅμα ἀλλήλων ἐφίκοντο, sie trafen Einer den Andern, Il. 13.615 ; εἴ σε μοῖρ' ἐφίκοιτο Pind. I. 4.17 ; εὖ μάλα μου ἐφικέσθαι πειράσεται Plat. Hipp. mai. 292a ; übertr., καθ' ὅσον δυνατὸν ἐφικνεῖσθαι τῆς φύσεως αὐτοῦ, in der Darstellung erreichen, angemessen darstellen, Tim. 51b ; ähnl. νῦν οὐκ ἐφικνοῦμαι τοῦ μεγέθους αὐτῶν Isocr. 4.187 ; περὶ πραγμάτων λέγειν ὧν οὐδ' ἂν εἷς ἀξίως ἐφικέσθαι τῷ λόγῳ δύναιτο Dem. 14.1, vgl. 19.65 ; c. acc., ὃς τά τε ἄλλα λέγων ἐπίκεο ἄριστα καὶ ἀληθέστατα, du stelltest das Uebrige sehr gut u. richtig dar, Her. 7.9, wie auch wir sagen : du hast es gut getroffen ; ähnl. Pol. ὁ γράφων ἐξαριθμούμενος οὐκ ἂν ἐφίκοιτο, 1.57.3. Auch τῆς ἀρετῆς, Isocr. 1.5, wie τῆς ἀνδραγαθίας Aesch. 3.189, die Tugend erreichen, eben so tugendhaft sein ; so folgt bei Dem. 20.28 auf οἱ μὲν ἐλάττω κεκτημένοι τῆς τριηραρχίας – οἱ δ' ἐφικνούμενοι τοῦ τριηραρχεῖν, die das Vermögen erreichen zu einer Trierarchie, Trierarchen sein können ; vgl. μετρίων εὐεργεσιῶν ἐφικέσθαι 20.122, dem Staate Wohltaten erzeigen können ; Sp., πῶς ἐφικνοῦνται αἱ μοῖραι τῇ ἐπιμελείᾳ τῶν τοσούτων ἐς τὸ λεπτότατον, wie erstreckt sich die Sorge der Parzen so bis aufs Kleinste, Luc. Iup. conf. 19. – Im eigtl. Sinne τὰ βέλη ἐφικνεῖται πρὸς τὸν σκοπόν Luc. Nigr. 36 ; τοῖς ἐγχειριδίοις τῶν πολεμίων Plut.; von der Stimme, ὡς οὐκ ἦν φθεγγόμενον ἐφικέσθαι T.Gracch. 18 ; ἐφῖκτο πάντων, ist überall hingedrungen, Dem. 25.101 ; – c. acc., τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγάς, es sollten ihn 300 Peitschenhiebe treffen, Her. 7.35. – Auch ἐφικέσθαι μὲν ἐπὶ τοσαύτην γῆν, über so viel Land hingekommen sein, reichen, Xen. Cyr. 1.1.5 ; ἐφ' ὅσον ἀνθρώπων μνήμη ἐφικνεῖται, so weit es reicht, 5.5.8 ; ähnlich ὅσον ὁ ἥλιος ἐφικνεῖται, so weit die Sonne kommt, die Sonnenwärme reicht, Theophr., der es auch von Pflanzen für »fortkommen, gedeihen« braucht, wie App. Mithr. 111 vom Gifte, es wirkt.

ἐφ-ικνέομαι, -οῦμαι
[in LXX: Sir.43:27, 30 R (ἀφικ- ABא)* ;]
to come to, to reach: before ἄχρι, 2Co.10:13; εἰς, 2Co.10:14.†
(AS)