ἐρωέω-ωῶ (f. -ωήσω, ao. ἠρώησα, pf. inus.) :
   I intr.
      1 sortir, s’échapper avec force, en parl. du sang d’une blessure, IL. 1, 303 ; OD. 16, 441 ;
      2 se retirer vivement de, abandonner, gén. : ἐρ. πολέμοιο, IL. 13, 776 ; 14, 101, se retirer du combat ; acc. THCR. Idyl. 13, 74 ; 24, 99 ; A. LIB. 7, 3 ;
      3 rester en arrière : ἐρ. ὀπίσσω, IL. 23, 433, rester en arrière, en parl. de chevaux ; p. suite, cesser, s’arrêter, gén. IL. 2, 179 ;
   II tr. écarter, repousser, THCR. Idyl. 22, 174 ; CALL. Del. 133 ; Q. SM. 3, 520 : τινα ἀπὸ νηῶν, IL. 13, 57, repousser qqn des vaisseaux.

Étym. ἐρωή.

(< ἐρωή) Ep. Verb, rush, rush forth, αἷμα κελαινὸν ἐρωήσει περὶ δουρί Il. 1.303, Od. 16.441 ; ἠρώησαν ὀπίσσω, of horses, they started back, Il. 23.433 ; escape harm, Nic. Th. 117. c. gen. rei, draw back or rest from, ἐρωῆσαι πολέμοιο Il. 13.776, cf. 17.422 ; ἐρωήσουσι δὲ χάρμης 14.101 ; ἐρώησαν καμάτοιο h.Cer. 301 ; οἴνου Epic. in Arch.Pap. 7.4 ; [νεφέλη] οὔ ποτ’ ἐρωεῖ (sc. σκοπέλου) the cloud never fails from it, never leaves it, Od. 12.75 ; ἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν, μήδ’ ἔτ’ ἐρώει (sc. τοῦ ἰέναι) Il. 2.179 ; c. acc., leave, quit, Theoc. 13.74, 24.101. trans., drive or force back, once in Hom., τῶ κε καὶ ἐσσύμενόν περ ἐρωήσαιτ’ ἀπὸ νηῶν Il. 13.57 ; χεῖρας ὑσμίνης Theoc. 22.174 ; ῥόον Call. Del. 133 ; θηρὸς ὀλοὸν κέρας Id. Fr. 249 ; δρόμον ἐλεφάντων cj. in Nonn. D. 36.188 ; c. acc. et inf., Ἀχαιοὺς ἐ. κορέσασθαι Q.S. 3.520. — dub. in late Prose, Ant.Lib. 7.3.

(verwandt mit ῥέω, ῥώομαι, vgl. Buttmann Lexil. I.159 ff. u. Spitzner zu Il. 23.443;
1) fließen, strömen, hervorsprudeln, αἷμα κελαινὸν ἐρωήσει περὶ δουρί Il. 1.303, Od. 16.441. Uebh. von jeder heftigen Bewegung, αἱ δ' (ἵπποι) ἠρώησαν ὀπίσσω, sie liefen dahinter, oder sprangen zurück, Il. 23.433. Gew.
2) zurückgehen, zurückweichen, τινός, ablassen von Etwas, πολέμοιο, χάρμης, Il. 13.776, 14.101, 17.422, 19.170 ; καμάτοιο H.h. Cer. 302 ; absolut, νέφος οὔποτ' ἐρωεῖ, die Wolke weicht nie, wo man aus dem Vorhergehenden σκοπέλου ergänzen kann, sie verschwindet nie vom Felsen, Od. 12.75. Dah. ἴθι νῦν κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν μηδέ τ' ἐρώει, laß nicht ab (τοῦ ἰέναι), d.i. zaudere nicht, säume nicht, Il. 2.179. Auch c. acc., verlassen, Theocr. 13.74, 24.99 ; Anton. Lib. 7.
3) trans., zurücktreiben, abhalten, τῷ κε καὶ ἐσσύμενόν περ ἐρωήσαιτ' ἀπὸ νηῶν Il. 13.57, Schol. ἀποστρέψαιτε ; vgl. χεῖρας ἐρωήσουσιν ἀποσχομένω ὑσμίνης Theocr. 22.174 ; μέγαν ῥόον Callim. Del. 133 ; ἐρωήσει τις Ἀχαιοὺς κλαυθμοῦ ἄδην κορέσασθαι Qu.Sm. 3.519. Vgl. ἐρωή.