ἐρυθριάω-ῶ (impf. ἠρυθρίων, ao. ἠρυθρίασα [ᾱσ], fut. et pf. inus.) devenir rouge, rougir, AR. Nub. 1216 ; PLAT. Lys. 204 c ; cf. DÉM. 270, 2 ; τινα, ARISTÉN. 1, 13, devant qqn ; avec l’inf. LIB. 4, 775.

➳ Prés. ind. 3 pl. épq. ἐρυθριόωσι, OPP. H. 3, 25 ; part. prés. épq. ἐρυθριόων, MUS. 161.

Étym. ἐρυθρός.

Ep. part. -ιόων Musae. 161 ; impf. ἠρυθρίων Luc. Laps. 1, etc. ; aor.1 ἠρυθρίασα Pl. Ly. 204c, etc. ; pf. ἠρυθρίακα PTeb. 37.10 (i BC) (v. ἀπηρυθριακότως): — blush, colour up, Pl. Prt. 312a, D. 18.128 ; ἀστεῖόν γε… ὅτι ἐρυθριᾷς Pl. Ly. 204c ; c. part., blush at doing, Dromo 1 ; ὅστις δ’ ἐρυθριᾷ… πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ γονέας, οὐκ ἔστιν κακός Antiph. 261, cf. Men. 782, Diph. 135 ; also ἐ. τινά to blush before one, Aristaenet. 1.13, Lyd. Mag. 3.38 ; τὴν ἀρχήν ib. 50 ; c. inf., Ph. 2.310, Chor. in Lib. 4.775 Reiske.
to be inflamed, Aret. SA 1.8.

erröten, schamrot werden, Ar. Nub. 220 ; Plat. Prot. 312a, Lys. 204c u. öfter ; ἀλλὰ κἂν ἑτέρου λέγοντος ἐρυθριάσειε Dem. 18.128 ; τινά, vor Einem, Aristaen. 1.13.