(seul. part. prés. act. -ων, OD. 5, 83, et fém. pass. -ομένη, IL. 23, 317 ; HH. Ap. 180) briser, déchirer, IL. l. c. ; au mor. OD. l. c. et 5, 157 ; HH. Ap. 358.

Étym. pré-grec.

rend, break, δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἐρέχθων Od. 5.83; — Pass., ἐρεχθομένην ἀνέμοισι, of a ship, buffeted by the winds, Il. 23.317 ; metaph, ὀδύνῃσιν ἐρεχθομένη h.Ap. 358 ; πρήξεσιν οὐχ ὁσίαις ἐ. Procl. H. 7.38.

zerreißen, διακόπτω, Hesych. Uebertr., δάκρυσι καὶ στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἐρέχθων, mit Tränen u. Schmerzen sein Herz zerreißend, aufreibend, Od. 5.83, 157 ; pass., νῆα – ἐρεχθομένην ἀνέμοισιν Il. 23.317, das von Stürmen hin u. her geschleuderte Schiff ; ὀδύνῃσιν ἐρεχθομένη, von Schmerzen zerrissen, gequält, H.h. Apoll. 358 (Vgl. ἐρείκω, ἐρέθω).