(seul. prés. impf. et impf. itér.) :
      1 provoquer : τινά, IL. 1, 519, etc. qqn ;
      2 exciter, irriter : τινά, OD. 4, 813, etc. qqn, en parl. de soucis, de chagrins ; avec un inf. HH. 7, 14 ;
      3 p. suite, mettre en mouvement : αὐδάν, THCR. Idyl. 21, 21, faire résonner un chant.

➳ Prés. OD. 19, 517 ; ANTH. 5, 256 ; sbj. 3 sg. ἐρέθῃσι, IL. 1, 519. Impf. ἤρεθον, THCR. Idyl. 21, 21 ; impf. itér. ἐρέθεσκον, A.RH. 3, 618.

Étym. cf. ὀρθός.

impf. ἤρεθον Mosch. 3.84, Theoc. (v. infr.), Ep. ἐρέθεσκον A.R. 3.618, 1103 ; — poet. form of ἐρεθίζω, in Il. stir to anger, provoke, μή μ’ ἔρεθε, σχετλίη 3.414 ; ὅτ’ ἄν μ’ ἐρέθῃσιν ὀνειδείοις ἐπέεσσιν 1.519 ; in Od. of all sources of disquiet, ὀδυνάων…, αἵ μ’ ἐρέθουσι 4.813 ; μελεδῶναι 19.517 ; c. inf., h.Hom. 8.14 ; c. acc. rei, ἤρεθον ᾠδάν they raised a song, Theoc. 21.21 codd. ; ἐ. ἐρωμανίην increase it, AP 5.255 (Paul. Sil.).
explore, search, ἰλυούς v.l. for ἐρέοντες in Nic. Th. 143.

(vgl. ἔρις, ἐρεθίζω), reizen, bes. zum Zorn, ὀνειδείοις ἐπέεσσιν Il. 1.519.3.414 ; von Sorgen, die das Gemüt bewegen, beunruhigen, Od. 4.813, 19.516 ; Ap.Rh. 3.618 ; κραδίην ἐρέθεσκον ἀνῖαι 1103 ; ἤρεθε τὰν Ἀφροδίταν Mosch. 3.85 u. a. sp.D., wie Paul.Sil. 25 (V.256); auch ἤρεθον ᾠδάν, Theocr. 21.21.