ἐπι·χώριος, α ou ος, ον :
   I qui est du pays, indigène, national, en parl. de pers., p. opp. à ξένος, PD. O. 13, 71 ; HDT. 1, 78, etc. ; οὑπιχώριοι χθονός, SOPH. O.R. 939 (cf. EUR. Ion 1111) ceux qui sont nés dans le pays ; en parl. d’animaux, ESCHL. Suppl. 800 ; ARSTT. H.A. 9, 11, 4 ; en parl. de choses (modes, chaussures, etc.) HDT. 1, 195 ; 7, 91 ; AR. Pl. 47 ; τὸ ἐπιχώριον, AR. Nub. 1173 ; THC. 6, 27, coutume du pays ; au plur. XÉN. Cyr. 1, 4, 25 ; ἐπιχώριόν ἐστιν ἡμῖν, avec l’inf. THC. 4, 17 ; XÉN. Ages. 5, 4 ; PLAT. Leg. 730 a, c’est la coutume chez nous de, etc. ; p. suite :
      1 qui concerne les gens du pays : ἐπ. ἁμαρτήματα, PLAT. Leg. 730 a, fautes contre les nationaux ;
      2 particulier à, propre à, gén. PLAT. Conv. 189 b ;
   II établi dans le pays (p. opp. à ἐγγενής) ESCHN. 31, 15.

➳ Fém. -ιος, AR. Nub. 601.

Étym. ἐπί, χώρα.

α, ον, also ος, ον Pi. P. 4.80, Ar. Nu. 601, E. Ion 1111, etc. ; (< χώρα): — in or of the country, of persons, οἱ ἐ.
the people of the country, natives, Hdt. 1.78, 181, al. ; οὑπιχώριοι χθονός S. OT 939, cf. E. Ion l.c. ; also of birds, ἐ. ὄρνιθες A. Supp. 800, cf. 661 (lyr.); οὐ πολλαχοῦ ἐ. Arist. HA 615a14. of things, of or used in the country, ὑποδήματα Hdt. 1.195 ; κράνεα Id. 7.91, cf. Pi. P. 4.80 ; τὸν ἐ. τρόπον Ar. Pl. 47 ; freq. in neut., τὸ ἐ., τοὐπιχώριον the custom of the country, fashion, Id. Nu. 1173, Th. 6.27, etc. ; τὰ ἐν Πέρσαις ἐ. X. Cyr. 1.4.25, cf. Hp. Aër. 1 ; c. dat., usual, οἷόν τ’ ἐπιχώριον ἀνδράσι γυῖον Emp. 62.8 ; ἐπιχώριον ὂν ἡμῖν c. inf., as it is the custom of our country, Th. 4.17 ; c. gen., τῆς ἡμετέρας μούσης ἐ. Pl. Smp. 189b ; ἐπιχωρίου ὄντος τοῖς Πέρσαις φιλεῖν it being their custom to…, X. Ages. 5.4 ; ἐπιχώρια common things, Pi. P. 3.22, cf. Ar. Pl. 342 ; καλὰ ἐ. honours of the country, Pi. I. 7 (6).2 ; ἐ. ἁμαρτήματα against fellow-countrymen, Pl. Lg. 730a ; ἐπιχώριαι ἐνενήκοντα (sc. δραχμαί) Michel 838 (Didyma). Adv. -ίως Ar. V. 859; in the language of the country, D.C. 38.13, Lyd. Mag. 1.7 ; in the local dialect, Gal. 14.303.

im Lande, einheimisch, Pind. P. 4.80 u. öfter ; Aesch. Suppl. 781 ; οὑ 'πιχώριοι χθονός Soph. O.R. 939, 1046 ; Her. 7.184 u. Folgde ; vgl. Aesch. 2.22 ; ξεναγουμένῳ τινὶ καὶ οὐκ ἐπιχωρίῳ ἔοικας Plat. Phaedr. 230c, wie ξενικὰ καὶ ἐπιχώρια ὁμιλήματα Legg. V.730 ; öfter von Dingen, einheimisch, landesüblich, οὐ γὰρ ἐπιχώριον ὑμῖν τοῦτο οὐδὲ νόμιμον I.639d ; ἁμαρτήματα, gegen Einheimische begangen, V.730a ; ἐν Πέρσαις Xen. Cyr. 1.4.25 ; – c. gen., eigentümlich, Symp. 189b.
• Adv., Ar. Vesp. 859 u. A.