ἐπι·τρίϐω, user par le frottement, d’où :
      1 broyer, écraser : τινά, AR. Nub. 1376, etc. qqn ; ἐπιτριϐόμενος τὸν ὦμον, AR. Ran. 88, qui a l’épaule écrasée (par une charge) ;
      2 fig. user, abîmer, détruire : ἐπ. τούς τε ἀνθρώπους καὶ τὴν χώρην, HDT. 4, 184, consumer les hommes et le pays, en parl. d’un soleil torride ; ἐπ. τινὰ ὀδύναις XÉN. Mem. 1, 3, 12, épuiser qqn par la souffrance ; ἐπιτριϐείην, LUC. D. mer. 2, 3 ; ἐπιτριϐείης, AR. Av. 1530, Th. 557, formules d’imprécation, puissé-je, puisses-tu périr ! abs. faire périr, tuer, LYS. 135, 17 ;
      3 irriter ou enflammer par le frottement, νόσον, APP. Civ. 5, 59, irriter ou aggraver une maladie ; fig. ἐπ. τινά, POL. 4, 84, 8, irriter ou exciter qqn ; τινὰ ἐς πόλεμον, APP. Mac. 4, pousser qqn à une guerre.

➳ Fut. moy. au sens pass. ἐπιτρίψομαι (ἐπιτετρίψονται Cobet) ; LUC. Ic. 33.

fut. -ψω Hsch. ; pf. -τετριφα Ar. Lys. 952 ; aor.2 Pass. ἐπετρίβην [ι] Id. Th. 557, al. ; fut. Med. in pass. sense, Luc. Icar. 33 (v.l. ἐπιτετρίψονται, as in Ar. Pax 246) :
rub on the surface, crush, κἄπνιγε κἀπέτριβεν v.l. in Id. Nu. 1376, cf. Ra. 571; — Pass., τυπτόμενον ἐπιτριβῆναι Id. Nu. 1408 ; ἐπιτριβόμενος τὸν ὦμον galled by the weight, Id. Ra. 88. metaph, afflict, destroy, [ἥλιος] καίων ἐ. τούς τε ἀνθρώπους καὶ τὴν χώρην Hdt. 4.184 ; γάμον ὅς μ’ ἐπέτριψεν Ar. Nu. 438, cf. 243 ; ταῦτά με ἐ. πόθῳ Id. Lys. 888 ; ὀδύναις τινὰ ἐ. X. Mem. 1.3.12 ; ἐ. τοὺς ἀπόρους D. 18.104 ; opp. σῴζειν, Men. Epit. 550 ; of an actor, murder a part, D. 18.180 ; ἐ. Μένανδρον Plu. 2.531b; — Pass., to be utterly destroyed or undone, Sol. 33.7, Ar. Ach. 1022, Pax 246, 369 ; ἐπιτριβείης damn you ! Id. Av. 1530, Th. 557 ; ἐπιτριβείην εἴ τι ἐψευσάμην Luc. DMeretr. 2.3 ; to be worried, Phld. Ir. p. 27 W ; to be burdened, POxy. 1252v32 (iii AD), etc. c. dat., waste time over, στοχαστικοῖς Gal. 15.172. Med., rub paint on one΄s cheeks, of women, Phryn. PS p. 71 B. (cod.), cf. Sch. Ar. Th. 396 (Act.).
inflame by friction, ἐ. τὴν νόσον aggravate it, App. BC 5.59, cf. Gal. 19.680 ; irritate, excite, τινά Plb. 4.84.8 ; τινὰ ἐς πόλεμον App. Mac. 11.7, cf. PSI 5.452.15 (iv AD).

darauf reiben, einreiben ; Med. sich schminken, B.A. p. 40.28, – abreiben, bereiben, περὶ ἐμοῦ – ἐπιτριβομένου τὸν ὦμον, dem die Schultern abgerieben sind, Ar. Ran. 88 ; aufreiben, erschöpfen, ἐπετρίβετο τυπτόμενος Nub. 972 ; Pax 368 u. öfter ; ἐπιτριβείης, Verwünschungsformel, Th. 557 ; ἐπιτριβείην εἴ τι ἐψευσάμην Luc. D.meretr. 2 ; von der Sonne, ὅτι σφέας καίων ἐπιτρίβει Her. 4.184 ; ταῖς ὀδύναις ἐπιτρίβει τοὺς ἀνθρώπους τὰ φαλάγγια Xen. Mem. 1.3.12 ; töten, Lys. 13.59 ; Οἰνόμαον κακῶς ὑποκρινόμενος ἐπέτριψας, du hast das Stück verhunzt, Dem. 18.180 ; vgl. Plut. vit. pud. 6 ; – aufreizen, τὴν νόσον, heftiger machen, App. B.C. 5.59 ; – ἐπιτρίψομαι pass., Luc. Icarom. 33.

1. to rub on the surface, to crush , (Aristophanes Comicus):—;Pass. to be galled , (Aristophanes Comicus)
2. metaphorically to afflict, distress, destroy, ruin , (Herdotus Historicus); of an actor, to murder a character, (Demosthenes Orator): —;Pass. to be utterly destroyed or undone , (Solon Lyricus); ἐπιτριβείης be hung! (Aristophanes Comicus) (ML)