ἐπι·τιμάω-ῶ [τῑ]
      1 accorder des honneurs à, particul. rendre des honneurs funèbres : τινα, HDT. 6, 39, à qqn ;
      2 élever le prix de, faire renchérir, DIPH. (ATH. 228 b) ; EL. N.A. 10, 50 ; au pass. renchérir, DÉM. 918, 20, etc. ;
      3 infliger : δίκην, HDT. 4, 43, une peine ; p. ext. infliger un blâme, faire un reproche : τινι, ISOCR. 170 a ; DÉM. 246, 9 ; postér. ἔν τινι, SPT. Zach. 3, 2, à qqn ; τινί τι, PLAT. Phædr. 237 c ; τινι περί τι, POL. 8, 11, 1 ; ou ἐπί τινι, POL. 7, 11, 9, reprocher qqe ch. à qqn ; τινι ὅτι (ou ὡς) PLAT. Theæt. 169 d ; DÉM. 160, 15, reprocher à qqn que ; τινι ἵνα μή, NT. Matth. 12, 16 ; τινι ἵνα, NT. Matth. 20, 31, reprocher à qqn de ne pas, de, etc.

➳ Ion. ἐπιτιμέω, HDT. 4, 43, etc.

Ion. and Delph. ἐπιτιμέω Hdt. 6.39, Schwyzer 346.11 (ii BC): — lay a value upon ; hence, show honour to, τινά Hdt. l.c. raise in price, οἶνον ἐ. πολύ Diph. 32.27 ; abs., Ael. NA 10.50; τὴν αἴτησιν ἐ.
raise the demand, Anon. ap. Suid. ; — Pass., rise in price, of corn, D. 34.39, 50.6, PSI 4.356.7 (iii AD). of judges, lay a penalty on a person, τοῖς ἐξάρνοις ἐ. ταλάντου ἑκάστῳ v.l. in Aeschin. 1.113 ; ἐ. ἀργύριον Hermes 17.4 (Delos) ; but ἐ. τὴν ἀρχαίην δίκην make the original trial the ground of punishment, Hdt. 4.43.
object to one as blameable, τινί τι Pl. Phdr. 237c, Isoc. 1.17, etc. ; — Pass., Arist. Po. 1455a26. c. acc. rei only, censure, οὐ τοῦτ’ ἐπιτιμῶ D. 20.148, cf. Anaxandr. 49; — Pass., τὸ… ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐπιτιμώμενον X. Mem. 1.2.31, cf. Arist. EN 1114a29. c. dat. only, rebuke, censure, of persons, Lys. 24.17 ; of things, τοῖς ψηφισθεῖσιν Isoc. 8.52; τοῖς πεπραγμένοις D. 18.64 ; τοῖς ἀνέμοις Ev. Matt. 8.26; τινὶ περί τι Plb. 8.9.1 ; τινὶ ὡς… D. 12.7 ; τῷ λόγῳ, ὅτι… Pl. Tht. 169d; — Pass., ἐπιτετιμημένος ἐπί τινι Plb. 7.12.9. abs., λόγῳ καλῶς ἐ. by word, Th. 3.38, cf. 4.28 ; τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν… φήσαι τις ἂν ῥᾴδιον εἶναι D. 1.16, cf. Arist. Pol. 1284a27.

[τῑ],
1) hinterher ehren, z.B. einen Toten in Ehren halten, Her. 6.39 ; noch dazu ehren, Plut. Artax. 14.
2) den Preis erhöhen, überschätzen, überteuern, οἶνον ἐπιτετίμηκας πολύ Diphil. bei Ath. V.228b ; Ael. V.H. 10.50 ; pass. im Preise steigen, ὁ σῖτος ἐπετιμήθη Dem. 34.39 ; ὁρῶντες ἐν Πειραιεῖ τὸν σῖτον ἐπιτιμώμενον 50.6 ; App. B. C. 5.67.
3) von den Richtern, eine Buße zuerkennen, τὴν ἀρχαίην δίκην, die alte, schon früher bestimmte Strafe noch einmal zuerkennen, bestätigen. Her. 4.43, öfter bei att. Rednern, τοῖς ἐξάρνοις ἐπετιμήσατε ταλάντου ἑκάστῳ, ihr habt Jedem die Strafe auf ein Talent festgesetzt, Aesch. 1.113. – Uebh. Vorwürfe worüber machen, tadeln, τινί, Thuc. 4.28 ; ὀρθῶς ἐπιτιμᾷ τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ Plat. Legg. I.634d ; τῷ λόγῳ ὅτι Theaet. 169d ; τινί τι, z.B. ὃ ἄλλοις ἐπιτιμῶμεν Phaedr. 237c ; περὶ τούτων ὧνσὺ δή μοι ἐπετίμησας Gorg. 487e, ἃ τοῖς πολλοῖς Isocr. 1.17 u. sonst oft ; ἐπετίμησε τοῖς ἀνέμοις Matth. 8.26 ; τινὶ περί τι, Pol. 8.11.1 ; ἐπί τινι, 7.11.9 ; pass., τὸ κοινῇ τοῖς φιλοσόφοις ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐπιτιμώμενον, was ihnen vom Volke vorgeworfen wird. Xen. Mem. 1.2, 31.

ἐπι-τιμάω, -ῶ
[in LXX for גָּעַר, Gen.37:10, Psa.9:5, Zec.3:2; Sir.11:7, al. ;]
__1. to honour.
__2. to raise in price
__3. to mete out due measure;
__(a) to award;
__(b) to censure, rebuke, admonish: absol., 2Ti.4:2; with dative, Mat.8:26 17:13 19:13, Mrk.4:39 8:32 10:13, Luk.4:39, 41 8:24 9:21, 42 9:55 17:3 18:15 19:39, Ju 9; before ἵνα, Mat.12:16 16:20 20:31, Mrk.3:12 8:30 10:48, Luk.18:39; before λέγων, λέγει, etc., Mat.16:22, Mrk.1:25 8:33 9:25, Luk.4:35 23:40.†
SYN.: ἐλέγχω, q.v (AS)