ητος (ἡ) [ῐ]
      1 qualité d’être propre à, HPC. Fract. 769 ; πρός τι, PLAT. Leg. 778 a, à qqe ch. ; p. ext. appareil propre à : πρὸς πόλεμον, POL. 2, 23, 11, à une guerre ;
      2 liaison d’amitié : πρός τινα, ARSTD. t. 1, 112, avec qqn.

Étym. ἐπιτήδειος.

ητος, ἡ, fitness, suitableness, convenience for a purpose, Hp. Fract. 27 ; πρός τι Pl. Lg. 778a, cf. Epicur. Ep. 1 p. 9U. (pl.) ; tendency, liability, Theon Gymn. ap. Gal. 6.208. ἐ. πρὸς πόλεμον all material, etc., for carrying on war, Plb. 2.23.11.
requirement, ἵνα πρὸς ἑκάστην ἐ. τὸ προσῆκον γένηται Ael. Tact. 35.1.
friendliness, kindness, πρὸς ἅπαντας Aristid. 1.112J.

ᾷτος, ἡ, die Tauglichkeit, Brauchbarkeit wozu, πρός τι, Plat. Legg. VI.778a ; τῶν καιομένων ξύλων S.Emp. adv.phys. 1.243, die Tauglichkeit zum Brennen. – Die erforderlichen Dinge, der Bedarf, σίτου καὶ βελῶν καὶ τῆς ἄλλης ἐπιτηδειότητος πρὸς πόλεμον ἐποιήσαντο παρασκετήν Pol. 2.23.11. – Bei Aristid. Freundlichkeit.