ἐπι·τείνω (f. -τενῶ) : tr. :
   I étendre sur : ξύλα ἐπὶ γέφυραν ἐπ. HDT. 1, 186, placer des traverses de bois pour la construction d’un pont ; ἐπ. ὑπὲρ τάφρου, HDT. 4, 201, étendre sur un fossé ;
   II tendre (p. opp. à ἀνιέναι) :
      1 au propre : ἐπ. τόξον, PLUT. Educ. lib. 13 ; χορδάς, PLAT. Lys. 209 b ; λύραν, PLUT. M. 9 c, tendre un arc, des cordes, les cordes d’une lyre ; p. anal. τὴν φωνήν, τὸν φθόγγον, ARSTT. Physiogn. 2, 14, tendre la voix, le son, càd. les rendre plus aigus ;
      2 fig. tendre, faire se raidir, d’où exciter : ἐπ. τινὰ ποιεῖν τι, XÉN. Hipp. 1, 13, pousser qqn à faire qqe ch. ; au pass. être en état de tension, d’où être fortement atteint : τῷ πυρετῷ, HPC. 1154 h ; ὑπὸ νόσων, PLAT. Phæd. 86 c, par la fièvre, par les maladies ; avec un part. souffrir vivement de, etc. LUC. D. mer. 9, 4 ; en parl. de l’intelligence, de l’âme, se tendre fortement, s’appliquer à ; ἐπιταθέντες ταῖς εὐνοίαις, POL. 17, 16, 3, s’étant appliqués à marquer leurs dispositions bienveillantes ; ἐπιτεταμένοι τοῖς βιϐλίοις, LUC. Ind. 17, adonnés aux livres ;
      3 donner de l’intensité, de la force, accroître, augmenter (p. opp. à ἀνιέναι) PLAT. Leg. 645 d, Rsp. 498 b ; ARSTT. Pol. 5, 8, 10 ; au pass. se tendre, s’élever, en parl. de prix, DÉM. 1290, 17 ; devenir intense, prendre de la force, s’accroître, en parl. d’une maladie, HPC. 133 h ; de passions, POL. 15, 27, 1 ; de famine, PLUT. Cam. 28, etc. ; ἐπ. εἴς τι, XÉN. Cyr. 7, 5, 82, faire effort vers qqe ch., en vue de qqe ch. ;
      4 prolonger, d’où au pass. se prolonger, durer, XÉN. Lac. 2, 5 ; TH. H.P. 7, 10, 3.

➳ Impf. itér. ἐπιτείνεσκον, HDT. 1, 186.

Ion. iterat. ἐπιτείνεσκον Hdt. 1.186 ; pf. -τέτακα PTeb. 19.6 (ii BC): — stretch upon or over, ξύλα ἐπὶ τὴν γέφυραν Hdt. l.c. ; ὑπὲρ [τάφρης] Id. 4.201; — Hom. only in Pass., ἐπὶ νὺξ ὀλοὴ τέταται δειλοῖσι βροτοῖσι Od. 11.19 ; ἐπὶ πτόλεμος τέτατό σφιν Il. 17.736.
stretch as on a frame, tighten, screw up, esp. of musical strings, ἐ. τὰς χορδάς Pl. Ly. 209b ; ὥσπερ λύραν ἐ. ἕως ἂν ἁρμόσῃ Macho 2.9; — Pass., χορδαὶ ἐπιτεινόμεναι Arist. Pr. 920b3, cf. GA 787b13, Pl. Phd. 98c. of sounds, raise them to a higher pitch, ἐ. τὸν φθόγγον καὶ ὀξὺ φθέγγεσθαι Arist. Phgn. 807a15, cf. 806b27 (Pass.) ; of pitch accent, Phld. Po. 2.18 (Pass.). metaph, increase in intensity, augment, heighten, ἡδονάς Pl. Lg. 645d ; τὰ τιμήματα ἐ. ἢ ἀνιέναι Arist. Pol. 1308b4 ; τὰ [τῆς ψυχῆς] γυμνάσια Pl. R. 498b ; ἐ. [τὴν πολιτείαν] Arist. Pol. 1309b33, cf. 1301b17 (Pass.), Rh. 1360a25 (Pass.) ; ἐ. τὴν κρᾶσιν make it stronger, Plu. 2.677f ; heighten by contrast, τὰ φωτεινὰ καὶ λαμπρὰ τοῖς σκιεροῖς καὶ σκοτεινοῖς ἐ., of painters, ib. 57c ; τῇ γλυκύτητι τοῦ νουθετοῦντος ἐ. τὸ πικρὸν… τῆς νουθεσίας ib. 67b ; abs., exert oneself greatly, D. 56.13, Arist. EN 1138b23 ; strain matters to an extreme, Id. Pol. 1293a26; — Pass., εἰ ἐπιτείνοιντο δυσκατάποτοι if their difficulty in swallowing increases, Archig. ap. Gal. 12.976 ; so in pf. part. Pass., intensified, ταραχή Epicur. Ep. 1 p. 30U. ; ἐπιτίμησις Phld. Ir. p. 72 W. ; impers., ἐπιτείνεται increase arises, Arist. Cael. 289a3. intr., increase, of fevers, Hp. Coac. 114 ; ἐπέτεινε ὁ λιμός Plu. Cam. 28 ; of motion, Arist. Ph. 238a5. intr., rise, of price, PTeb. 8.17 (iii BC).
urge on, incite, τινὰ ποιεῖν τι X. Eq. Mag. 1.13 ; τινὰ ἵνα… PFay. 112.5 (i AD) ; ἐ. ἑαυτόν exert himself, Plu. Alex. 40.
expedite, τὰ πράγματα PTeb. 19.6 (ii BC). Pass., suffer more intensely, τῷ πυρετῷ Hp. Epid. 5.50 ; simply, to be tormented, racked, ὑπὸ νόσων Pl. Phd. 86c ; then generally, to be tortured, ζηλοτυπῶν Luc. DMeretr. 9.4.
to be on the stretch, screwed up to the uttermost, αἱ τιμαὶ ἐπετέταντο prices were ΄screwed up΄, D. 56.24, cf. Men. Eph. ap. J. AJ 9.14.2 ; πολλαπλασίως ταῖς εὐνοίαις ἐπιταθέντες Plb. 18.16.3. ἐ. τινί to be passionately devoted to, Parth. 23.1 ; also of things, ἐ. [βιβλίοις] Luc. Ind. 27 ; εἴς τι D.S. 1.37.
hold out, last, endure, ἐπιταθῆναι πλείω χρόνον, of men, X. Lac. 2.5, cf. Thphr. HP 7.10.3.

(τείνω),
1) darauf, darüber spannen, bei Hom. in tmesi, ἐπὶ νὺξ ὀλο ἡ τέταται δειλοῖσι βροτοῖσιν Od. 11.19, vgl. Il. 17.736 ; ἐπιτείνεσκε ἐπὶ τὴν γέφυραν ξύλα, legte darüber, Her. 1.186 ; ὑπὲρ τάφρου 4.201. Gew.
2) anspannen, eine Saite, Ggstz ἀνιέναι, Plat. Lys. 209b ; τὰ τόξα καὶ τὰς λύρας ἀνίεμεν ἵνα ἐπιτεῖναι δυνηθῶμεν Plut. educ.lib. 13 ; τὴν φωνήν, = ὀξὺ φθέγγεσθαι, Arist. Physiogn. 2. – Uebertr., anstrengen, ἑαυτόν, wie das pass., Plut. Alex. 40 ; steigern, τὰς ἡδονὰς ἡ τῶν οἴνων πόσις ἐπιτείνει Plat. Legg. I.645d, öfter ; μᾶλλον ἐπιταθὲν τοῦ δέοντος Rep. III.410d ; ἐπιτείνει καὶ ἀνίησι Arist. Eth. 6.1 ; τὰ τιμήματα Pol. 5.8 ; ἐπιταθέντας ταῖς εὐνοίαις, vom erhöhten Wohlwollen, Pol. 17.16.3 ; absolut, ἔτι μᾶλλον ἐπέτεινεν, wie wir sagen : er spannte die Saiten noch höher, Dem. 56.13 ; ἐπέτεινεν ὁ λιμός, die Hungersnot stieg, Plut. Cam. 28 ; ἡ ὀργή Pol. 15.27.1 ; vom Fieber, Hippocr.
Pass. sich anstrengen, εἰς ἀνδραγαθίαν Xen. Cyr. 7.5.82, wie Arist. Pol. 4.6 auch das act. braucht ; – ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ σίτου πλείω χρόνον ἐπιταθῆναι, längere Zeit damit auskommen, reichen, Xen. Lac. 2.5.