τό, mostly in pl., ἐπιτίμια, τά, value, price, or estimate of a thing, i.e., the honours paid to a person, ἔστ’ Ὀρέστου ταῦτα τἀπ. S. El. 915 (nisi leg. τἀπιτύμβια).
assessment of damages, penalty or penalties, ἐ. διδόναι τινί inflict…, Hdt. 4.80, cf. E. Hec. 1086, etc. ; τῶνδε τἀπ.
for these things, A. Pers. 823 ; τοῖς ἐ. ἔνοχοι τοῦ φόνου Antipho 4.1.4 ; τὰ ἐκ τῶν νόμων ἐ. Lycurg. 4 ; ἐ. δυσσεβείας the wages of ungodliness, S. El. 1382, cf. X. Mem. 3.12.3 ; κρίσεις… μεγάλ’ ἔχουσαι τἀπιτίμια D. 18.14 ; in sg., τοὐπιτίμιον λαβεῖν exact the penalty, A. Th. 1026 ; ἐ. ἔπεστί τινι Is. 3.47 ; θάνατον ἔταξε τὸ ἐ. Arist. Oec. 1349b30; ἐ. ὁρίζειν τινί IG2². 1104 ; τριπλάσια τὰ ἐ. ἀποτεισάτω PHal. 1.208 (iii BC), cf. Foed. Delph. Pell. 2 A 21.