ἐπι·τέμνω (f. -τεμῶ, ao.2 ἐπέτεμον) :
   I couper en pénétrant dans, faire une incision : τι, HDT. 3, 8, etc. ; HPC. Aër. 293, sur une partie du corps ; κατά τι, TH. H.P. 1, 8, 4, sur un point d’une tige ou d’une branche ;
   II couper, en gén., d’où :
      1 enlever en coupant, couper : τὴν κεφαλήν, DÉM. 1018, 8 ; ESCHN. 40, 29, la tête ; cf. HDT. 4, 70 ; fig. ἐπ. προφάσεις, POL. 35, 4, 6, supprimer ou réduire à néant des prétextes ; cf. POL. 5, 58, 3, etc. ;
      2 abréger, raccourcir, condenser, PLUT. Artax. 11 ;
      3 couper la parole, interrompre : λέγοντά τινα, POL. 28, 19, 3, qqn qui parle ;

Moy. :
      1 inciser, couper : τι, HDT. 1, 74 ; κατά τι, TH. H.P. 1, 8, 4, faire une incision sur qqe. ch. ;
      2 abréger, résumer, LUC. Im. 16.

➳ Ion. prés. ἐπιτάμνω, HDT. 3, 8 ; 6, 75 ; ao.2 part. ἐπιταμόντες, HDT. 4, 70.

Ion. ἐπιτάμνω, fut. -τεμῶ Antyll. (v. infr.) ; aor. ἐπέταμον : — cut upon the surface, make an incision into, gash, τὸ ἔσω τῶν χειρῶν Hdt. 3.8, cf. 4.70 ; κατὰ μῆκος τὰς σάρκας Id. 6.75 ; φλέβα Hp. Aër. 22 ; ἐ. τὴν σαυτοῦ κεφαλήν Aeschin. 2.93; — Med., ἐπεὰν ἐπιτάμωνται τοὺς βραχίονας ἐς τὴν ὁμοχροίην Hdt. 1.74 ; κατά τι in a place, Thphr. HP 1.8.4.
make a further incision, opp. τέμνειν, Antyll. ap. Orib. 44.23.2.
cut short, τὰ λοιπὰ τῶν ἐπιχειρημάτων Arist. SE 174b29 ; λέγοντα ἐ. τινά Plb. 28.23.3 ; τὰς προφάσεις Id. 35.44.6, cf. 5.58.3 ; prune, Thphr. HP 6.6.6.
abridge, shorten, epitomize a book, Plu. Art. 11; — Med., Luc. Pr. Im. 16; — Pass., κεφαλαιωδέστατα τετμημένα Epicur. Ep. 1 p. 31U., cf. Phld. D. 3.14.
cut off the view, Man. 2.115; — Pass., to be cut short, τὰ αὐτοσχέδια ἐ. Ph. 2.582.

(τέμνω), auf der Oberfläche einschneiden, ἐπιταμόντες μαχαίρῃ σμικρὸν τοῦ σώματος Her. 4.70, einen kleinen Einschnitt in den Leib machen ; τὸ ἔσω τῶν χειρῶν 3.8 ; im med., τοὺς βραχίονας, sich aufritzen, 1.74 ; τὴν κεφαλήν, ritzen, Dem. 40.32, wie Aesch. 2.93 ; beschneiden, verschneiden, Theophr.; übertr., abkürzen, zusammenziehen, Plut.; auch med., ἐπιτεμοῦμαι τὴν ἀπολογίαν Luc. imag. 16 ; – τὰς προειρημένας γνώμας, praecidit, machte sie zunicht, Pol. 5.58.3 ; ἐπιτεμέσθαι, Ael. N.A. 12.32.