ἐπι·τάσσω, att. -τάττω (f. ἐπιτάξω, ao. ἐπέταξα, pf. ἐπιτέταχα) :
   I (τάσσω, ranger) :
      1 ranger à côté : τινά τινι, XÉN. Hell. 1, 6, 29, ou τινὰ ἔς τινα, HDT. 7, 85, une personne (une troupe, etc.) auprès d’une autre ;
      2 ranger par derrière : ὄπισθεν τοῦ πεζοῦ τὴν ἵππον, HDT. 1, 80, la cavalerie derrière l’infanterie ; p. suite, placer en réserve, comme corps de réserve, PLUT. Luc. 31 ; au pass. HDT. 7, 41 ; particul. placer en arrière pour la garde des fourgons ou des bagages, THC. 5, 72 ;
      3 t. de gr. placer en outre, employer comme mot explétif, en parl. du pron. αὐτός, DYSC. Pron. 301, 314, 391 ; Synt. 138, 23, 114 ;
      4 ranger en face de ou contre, ARR. An. 1, 24 ;
   II (τάσσω, ordonner) :
      1 ordonner, prescrire : τι, HDT. 5, 111 ; SOPH. O.C. 839, etc. ; qq. ch. : τί τινι, HDT. 4, 45, qqe ch. à qqn ; τινὶ ποιεῖν τι, HDT. 4, 83 ; AR. Vesp. 69, à qqn de faire qqe ch. ; d’où au pass. ἐπιτάττεσθαί τι, THC. 1, 140, recevoir qqe ordre ; avec l’inf. ἐπιτάττεσθαι ποιεῖν τι, PLAT. Leg. 925 e, recevoir l’ordre de faire qqe ch. ; τὰ ἐπιτασσόμενα, HDT. 1, 115, les ordres donnés ;
      2 employer le mode impératif, ARSTT. Poet. 19, 8 ;

Moy. :
   I. 1 ranger à côté, THC. 6, 67 ;
      2 ranger par derrière, en réserve, XÉN. An. 6, 5, 9 ;
      3 ordonner, prescrire, PLAT. Leg. 658 b ;
   II se laisser donner des ordres, se soumettre à des ordres, EUR. Suppl. 521.

Att. ἐπιτάττω, put upon one as a duty, enjoin, τι Hdt. 5.111, S. OC 839, etc. ; τί τινι, as ἐ. ἄεθλόν τινι Hdt. 4.43, cf. 1.155 ; ἐπέταξε πόνους ἄλλοισιν ἄλλους B. Fr. 9 ; ἐπιτάξαντος τᾷ πόλει Γαλλίου σῖτον καὶ Ἀνχαρίου ἱμάτια SIG 748.25 (i BC) ; c. dat. pers. et inf., order one to do, ἐ. τοῖσι μὲν πεζὸν στρατὸν… παρέχειν Hdt. 4.83, cf. 3.159, Ar. V. 69, And. 3.11, etc. ; rarely c. acc. et inf., enjoin or order that…, X. Lac. 5.8 ; with the case omitted, ἐ. ἀποφορὴν ἐπιτελέειν Hdt. 2.109, cf. 137 ; abs., impose commands, Th. 1.140, al. ; τινί on one, S. Ant. 664; — Pass., accept orders, submit to commands, εἰ ΄πιταξόμεσθα δή E. Supp. 521 ; ἐπιταττόμενος Ar. V. 686 ; c. inf., οἱ ἐπιταττόμενοι γαμεῖν Pl. Lg. 925e ; c. acc. rei, ἄλλο τι ἐπιταχθήσεσθε Th. 1.140 ; of things, to be ordered, ὁ στρατὸς ὁ θεὶς ἑκάστοισι Hdt. 6.95 ; so Λακεδαιμονίοις… ναῦς ἐπετάχθησαν ποιεῖσθαι Th. 2.7 s.v.l. ; τὰ ἐπιτασσόμενα ἐπετέλεον orders given, Hdt. 1.115 ; τἀπιταχθέντα Pl. Ti. 20b, al. ; κατὰ νόμον τὸν ἐπιταχθησόμενον Id. Lg. 740c ; δικαίωσις τοῖς πέλας ἐπιτασσομένη dictated, Th. 1.141 ; Math., τὸ ἐπιταχθέν what was prescribed, Euc. 4.1, al. ; πλευρὰς ἔχον ὅσας ἄν τις ἐπιτάξῃ with as many sides as you please, Papp. 290.26.
use the imperative mood, εὔχεσθαι οἰόμενος ἐπιτάττει εἰπὼν 'μῆνιν ἄειδε θεά'… τὸ γὰρ κελεῦσαι, φησί,… ἐπίταξίς ἐστιν Arist. Po. 1456b16 ; opp. κελεύειν, IG1². 76.33.
place next or beside, [Σαγάρτιοι] ἐπετετάχατο ἐς τοὺς Πέρσας Hdt. 7.85 ; ἐπετέτακτο Ἀριστοκράτει Περικλῆς X. HG 1.6.29; — Med., τοὺς ἱππέας ἐπετάξαντο ἐπὶ τῷ δεξιῷ they had the cavalry placed next, Th. 6.67.
place behind, ὄπισθεν τοῦ πεζοῦ τὴν ἵππον Hdt. 1.80, cf. Pl. R. 471d (Pass.); — Med., ἐπιτάξασθαι τῇ φάλαγγι λόχους X. An. 6.5.9; — Pass., τοῖσι μυρίοισι ἐπετέτακτο ἵππος Περσέων μυρίη Hdt. 7.41, cf. Plu. Luc. 31, Ael. Tact. 29.8, Arr. Tact. 25.10 ; Ἀράβιοι ἔσχατοι ἐπετετάχατο Hdt. 7.87. Gramm., place after, in Pass., 'αὐτὸς' πάσῃ ἀντωνυμίᾳ τάσσεται A.D. Pron. 34.10, cf. Synt. 138.23.
set in command over, τινί Arr. An. 1.24.1; — Pass., οἱ ἐπιτεταγμένοι set as guards over the wagons, Th. 5.72 ; ταῖς βασιλικαῖς ἐπιστολαῖς ταχθείς Philostr. VS 2.24.1, cf. Jul. Or. 2.63d.

1) auftragen, befehlen, μὴ 'πίτασσ' ἃ μὴ κρατεῖς Soph. O.C. 843 ; Ant. 660 ; οὗτος φυλάττειν τὸν πατέρ' ἐπέταξε νῷν Ar. Vesp. 69 ; in Prosa, τάδε αὐτοῖσι ἐπίταξον Her. 1.155, öfter ; τὸ βέλτιστον ἐπιτάττειν Plat. Polit. 294b ; εἰ τὴν μουσικήν μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν Phaed. 60e ; Dem. 2.30 ; pass. τὰ ἐπιτασσόμενα, Her. 1.115 ; ὁ ναυτικὸς στρατὸς ὁ ἐπιταχθεὶς ἑκάστοισι, die Jedem auferlegte Mannschaft, die zu stellen ihnen anbefohlen war, 6.95 ; ἐπιταττόμενος φοιτᾷς, befehligt, Ar. Vesp. 686 ; ἄλλο τι ἐπιταχθήσεσθε, man wird euch befehlen, Thuc. 1.140 ; Λακεδαιμονίοις ναῦς ἐπετάχθησαν ποιεῖσθαι 2.7 ; τὴν ἐπιτεταγμένην αὐτοῖς τέχνην Plat. Polit. 281e ; οἱ ἐπιτεταγμένοι, denen Etwas aufgetragen ist, Legg. XI.925e u. Sp. – Auch med., Plat. Legg. II.658b.
2) Dazu ordnen, ἐπετετάχατο ἐς τοὺς Πέρσας Her. 7.85 ; ἐπετέτακτο Ἀριστοκράτει Περικλῆς Xen. Hell. 1.6.29, 30 ; vgl. Pol. 16.18.8 ; bes. dahinter aufstellen, ὄπισθε τοῦ πεζοῦ ἐπέταξε τὴν ἵππον Her. 1.80 ; εἴτε καὶ ἐν αὐτῇ τῇ τάξει εἴτε καὶ ὄπισθεν ἐπιτεταγμένον Plat. Rep. V.471d ; Thuc. 5.72 ; Pol. 1.26.11 ; Plut. Pyrrh. 28, oft. – Auch med., τοὺς ἱππέας ἐπετάξαντο ἐπὶ τῷ δεξιῷ Thuc. 6.67 ; Xen. An. 6.5.9, für sich aufstellen.

ἐπι-τάσσω
[in LXX for אָמַר, צָוָה, etc. ;]
to command, charge: with accusative of thing(s), Luk.14:22; with dative of person(s), Mrk.1:27 9:25, Luk.4:36 8:25; id. with accusative of thing(s), Phm 8; id. with inf., Mrk.6:39, Luk.8:31, Act.23:2; id. with imperat., Mrk.9:25; with accusative and inf., Mrk.6:27.†
SYN.: κελεύω (AS)