ής, ές [ᾰ]
      1 sujet à glisser, chancelant, instable, PLAT. Rsp. 497 d ; DÉM. 22, 14 ; ARSTT. Nic. 8, 1, 1 ; POL. 2, 5, 25 ;
      2 qui porte à glisser, où l’on glisse, glissant, en parl. d’un lieu, POL. 1, 54, 3 ; HDN 7, 2, 11 ; ἐπ. εἴς ou πρός τι, PLUT. M. 653 c, vers qqe ch. ; d’où hasardeux, dangereux, HPC. V. med. 11 ; POL. 1, 66, 12, etc.

• Cp. -έστερος, DÉM. 22, 14 ; ARSTT. Nic. 8, 1. • Sup. -έστατος, POL. 2, 29, 2.

Étym. ἐπισφάλλω.

ές, (< σφάλλομαι) prone to fall, unstable, precarious, τὰ μεγάλα πάντα ἐπισφαλῆ Pl. R. 497d ; -εστέρα δύναμις D. 2.15, cf. Arist. EN 1155a10 ; ἐπισφαλές [ἐστι] Id. Pol. 1264b6 ; ἐ. φύσει βίος Men. Epit. 126. (< σφάλλω) making to fall, misleading, εἰς βλάβην Plu. 2.653d, etc.
dangerous, νόσημα Hp. VM 9 ; νόσοι Ph. 2.413 ; καιροί Plb. 1.66.12 ; Sup. -εστάτη, χώρα Id. 2.29.2 ; τοῦ ἀγχιβαθοῦς τῶν ἑλῶν Ῥωμαίοις σφαλοῦς ἐσομένου Hdn. 7.2.5 ; ἐπισφαλές [ἐστι] παρακοῦσαι Epicur. Fr. 200. Adv. -λῶς, ἔχειν, διακεῖσθαι, to be in danger, Plb. 6.25.4, Plu. Sol. 13 ; ἐ. βεβηκώς LXX Wi. 4.4 ; Sup. -έστατα, περᾶσαι Plu. Cat. Mi. 15.
dubious, Adv. Comp. -έστερον Aristeas 314.

ές, zum Fallen geneigt, wankend, unsicher, τὰ μεγάλα πάντ' ἐπισφαλῆ Plat. Rep. VI.497d ; ἐπισφαλεστέρα δύναμις Dem. g, 15 ; τόποι Pol. 1.54.3, schlüpfrig ; gefährlich, Luc. Symp. 45 ; Sp. auch ἐς od. πρός τι, zu Etwas verleitend, ἐς βλάβην Plut. Symp. 3.4.1.
• Adv., ἐπισφαλῶς διάκειται ἡ πόλις, ist in einer gefährlichen Lage, Plut. Sol. 13 ; Pol. 6.25.4.

ἐπισφαλής, -ές
(< σφάλλω, to cause to full), [in LXX: Wis.9:14 (cf. -ῶς, Wis.4:4) * ;]
__1. prone to fall (Plat.).
__2. dangerous (Hipp., Plut., al.): Act.27:9.†
(AS)