ῆς (ἡ) :
A (ἐπιστρέφω) action de faire tourner, de tordre, de tresser, PLUT. Alex. 25 ;
B (ἐπιστρέφομαι) action de se tourner, d’où :
   I action de se diriger vers, action de tourner son esprit vers, d’où attention, soin, sollicitude, SOPH. O.R. 134 ; d’ord. en prose, XÉN. Hell. 5, 2, 9 ; ἐπιστροφὴν ποιεῖσθαι, DÉM. 439, 14 ; PHILIPP. (DÉM. 158, 23) faire attention à, s’occuper de ;
   II action de se tourner contre, d’où fig. réprimande, blâme, châtiment, THC. 3, 71 ; POL. 4, 4, 4 ; joint à κόλασις, POL. 22, 17, 7 ;
   III action de se retourner, d’où :
      1 tour, évolution d’une troupe, POL. 10, 21, 3 ; PLUT. Phil. 7, mouvement de conversion de navires, THC. 2, 90, 91 ; fig. au plur. attaques répétées, SOPH. O.C. 537 ; DS. 19, 93 ; ARR. An. 7, 17 ;
      2 t. de méd. nouvelle évolution, d’où rechute, HPC. Coac. 159 ;
      3 en parl. d’événements, évolution vers un but, tournure que prend une chose, dénouement, résultat, POL. 22, 15, 15 ;
      4 t. eccl. retour sur soi-même, conversion, repentir, SPT. Sir. 18, 21 ; 49, 2 ; NT. Ap. 15, 3 ;
   IV action de se tordre, d’où torsion ; p. suite, fig. véhémence du style, PHILSTR. 519 ;
   V endroit vers lequel on se dirige, lieu de halte, séjour (cf. lat. deversorium) : ἐπ. πατρῴων δωμάτων, ESCHL. Sept. 648, séjour de la maison paternelle : ξενότιμοι ἐπ. δωμάτων, ESCHL. Eum. 548, séjour hospitalier d’une maison ; βούνομοι ἐπ. ESCHL. fr. 243, pâturages.

Étym. ἐπιστρέφω.

ἡ, turning about, τῆς τοῦ ἀτράκτου δίνης Pl. R. 620e; twisting, Thphr. HP 3.13.3; of strands, Ph. Bel. 58.15; τῶν σχοινίων Plu. Alex. 25 (pl.); ἡ εἴσω ἐ. τῶν δακτύλων Philostr. Im. 1.23.
bending of a bow, Str. 2.5.22.
curve, winding of a bay, ib. 33; of a river, Ptol. Alm. 8.1.
intr., turning or wheeling about, δαΐων ἀνδρῶν ἐπιστροφαί, i.e. hostile men turning to bay, S. OC 1045 (lyr.); tossing, of a restless patient, Hp. Epid. 7.83 (pl.); μυρίων ἐπιστροφαὶ κακῶν renewed assaults of ills unnumbered, S. OC 537 (lyr.), cf. Arr. An. 7.17.5; esp. in military evolutions, Plb. 10.23.3, Plu. Phil. 7; wheeling through a right angle, Ascl.Tact. 10.4, etc. (but, as a general term, αἱ ἐ. τῶν ἵππων ib. 7.2, cf. Arr. Tact. 16.7); of ships, putting about, tacking, Th. 2.90, 91; ἐξ ἐπιστροφῆς by a sudden wheel, Plb. 1.76.5, Plu. Tim. 27; but ἐξ ἐπιστροφῆς παθεῖν to have a relapse, Hp. Coac. 251.
turn of affairs, reaction, counter-revolution, μή τις ἐ. γένηται Th. 3.71; result, end, Plb. 21.32.15 (dub.l.).
attention paid to a person or thing (ἐπιστρέφω ΙΙ. 3), ξενοτίμους δωμάτων ἐ.
respect for guests, A. Eu. 548; πρὸ τοῦ θανόντος τήνδ’ ἔθεσθ’ ἐ. S. OT 134; ὧν ἐ. τις ἦν to whom any regard was due, E. IT 671; so ἐπιστροφῆς ἄξιον X. HG 5.2.9; παραμυθέεσθαι μετ’ ἐπιστροφῆς καὶ ὑποδέξιος Hp. Decent. 16; ἐ. ποιεῖσθαι Philipp. ap. D. 12.1, cf. 19.306, etc. ; ἐ. ἔχειν τινός Men. 836; περί τινος Chrysipp. Stoic. 3.187, etc. ; ἐπιστροφῆς τυγχάνειν Plb. 4.4.4, etc.
Philos., turning towards, πρὸς τὰ τῇδε Plot. 4.3.4; ψυχὴ καταδεῖται πρὸς τὸ σῶμα τῇ ἐ. τῇ πρὸς τὰ πάθη τὰ ἀπ’ αὐτοῦ Porph. Sent. 7.
moving up and down in a place, mostly in pl., πατρῴων δωμάτων ἐπιστροφαί the range of them, A. Th. 648; οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί men who have no business here, E. Hel. 440; βούνομοι ἐ.
haunts of the grazing herds, A. Fr. 249; so Κίλιξ δὲ χώρα καὶ Σύρων ἐπιστροφαί (cj. for Σηρῶν ἐνστροφαί) ib. 271.
intentness, vehemence, ἐπιστροφὴν εἶχεν ὁ λόγος καὶ ἔρρωτο Philostr. VS 1.21.5 ; θρασυτέρᾳ τῇ ἐ. χρήσασθαι ib. 2.5.2.
gravity of deportment, ἡ ἐ. τοῦ εἴδους Id. Im. 2.16.
correction, reproof, Plu. 2.55b.
conversion, Act. Ap. 15.3 ; ἡ πρὸς θεὸν ἐ. Hierocl. in CA 24 p. 473M. in Philos., return to the source of Being, Plot. 1.2.4 ; ἡ ἐ. πρὸς αὑτόν Id. 5.3.6, cf. Procl. Inst. 31 ; [ἡ ἐ.] τοῦ προελθόντος ἐπάνοδος εἰς τὸ γεννῆσαν Dam. Pr. 75 ; ἡ ἐ. τῆς ἐκστάσεώς ἐστιν ἐπανόρθωσις ib. 61. in Logic, conversion of a proposition, ἡσὺν ἀντιθέσει ἐ.
the contraposition, Suppl. ad Procl. in Prm. p. 1004S.

ἡ,
1) das Umkehren, Herumdrehen, Sp., wie Plut. Al. 25.
2) gew. vom med.,
   a) das sich Herumdrehen, die Drehung, Wendung, τῆς τοῦ ἀτράκτου δίνης Plat. Rep. X.620e ; δαΐων ἀνδρῶν ἐπιστροφαί, das Umwenden auf der Flucht zum neuen Angriff, Soph. O.C. 1049 ; u. so öfter von den Bewegungen u. Schwenkungen des Heeres, Thuc. 2.90, Pol. 10.21.3 ; ἐξ ἐπιστροφῆς, 1.76.5 u. öfter ; vgl. Plut. Tim. 27 ; Hippocr. οἱ ἐξ ἐπιστροφῆς παθόντες, vom Rückfall der Krankheit ; dah. μυρίων γ' ἐπιστροφαὶ κακῶν Soph. O.C. 542, der immer wiederkehrende Andrang des Unglücks ; die Wendung der Dinge, Thuc. 3.71 ; dah. auch Ausgang, Ende, τοιαύτην ἔσχε τὴν ἐπιστροφήν Pol. 22.15.15.
   b) das sich wohin Kehren, die Einkehr, auch der Ort selbst, wo man einkehrt, πόλιν ἕξει πατρῴων δωμάτων τ' ἐπιστροφάς Aesch. Spt. 630 ; ξενοτίμους ἐπιστροφὰς δωμάτων Eum. 518, vgl. frg. 234 ; οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί, die sich hier nicht aufhalten dürfen, Eur. Hel. 440. Und übertr., Aufmerksamkeit, Beachtung, πρὸ τοῦ θανόντος τήνδ' ἔθεσθ' ἐπιστροφήν Soph. O.R. 134, für den Toten Sorge tragen ; ἴσασι πάντες ὧν ἐπιστροφή τις ἦν Eur. I.T. 671 ; ἄξιον ἔδοξε ἐπιστροφῆς εἶναι, beachtenswert, schien Ueberlegung zu verdienen, Xen. Hell. 5.2.9 ; οὐδεμίαν ἐποιεῖσθε ἐπιστρ. Dem. 12.1 (ep. Phil.); Folgde, wie Pol. 5.93.9 ; vgl. noch Dem. 19.306 ἐὰν ἐπιστροφὴν ἡ πόλις ποιήσηται καὶ πρέσβεις πέμψῃ, δίκην ἐκεῖνοι δώσουσι ; περί τινος, Hierocl. Stob. fl. 85.21 ; ἐπιστροφὴν ἔχειν τινός Sext.Emp. adv. math. 1.54 ; Plut.; – woran sich die Bdtg Ahndung, Strafe schließt, wie Pol. 4.4.4, der ἐπιστροφῆς καὶ κολάσεως ἄξιον 27.17.7 vrbdt. – Bei Philostr. u. Rhett. τοῦ λόγου, das Angespannte, Kernhafte des Styls. Vgl. ἐπιστρεφής.

ἐπι-στροφή, -ῆς, ἡ
(ἐπιστρέφω) [in LXX: Eze.47:7 (שׁוּב), Sir.18:21 49:2, etc. ;]
a turning about; metaph., conversion (Field, Notes, 246): Act.15:3.†
(AS)