[ᾰ] adv. :
      1 en se tenant sur ou devant, OD. 16, 453 ;
      2 en se tenant successivement devant chacun, d’où successivement, l’un après l’autre, OD. 12, 392 ; 13, 54 ; 18, 425 ; A.RH. 1, 293, etc.

Étym. ἐφίστημι.

Adv., (< ἐφίστημι, ἐπιστῆναι) standing over each in turn (ἐφιστάμενος ἑκάστῳ EM 364.35), i.e.
one after another, successively, νείκεον ἄλλοθεν ἄλλον ἐ. Od. 12.392; νώμησεν δ’ ἄρα πᾶσιν ἐ. 13.54; standing by, A.R. 1.293; ἐ. οὐτάζοντες standing up to each other, Id. 2.84. — The words of Od. 16.453, δόρπον ἐ. ὡπλίζοντο, seem to have given rise to the other expl. of the Sch., ἐπισταμένως, ἐμπείρως (as if from ἐπίσταμαι).

hinzutretend, hinangehend, νείκεον ἄλλοθεν ἄλλον ἐπισταδόν Od. 12.392 ; νώμησεν δ' ἄρα πᾶσιν ἐπισταδόν 13.54, 18.425 ; sp.D., ταὶ δὲ γυναῖκες ἀμφίπολοι γοάασκον ἐπ. Ap.Rh. 1.293, ἐπ. οὐτάζοντες 2.84, ποσσὶν ἐπ. ᾐωρεῖτο, daraufstehend, 4.1687 ; die Erklärung ἐπισταμένως, kundig, obgleich schon von den alten Erkl. Homers erwähnt (δόρπον ἐπ. ὡπλίζοντο Od. 16.453, wo auch ἐφεξῆς erkl. wird), ist nicht einmal in den Stellen, wo vom Weineinschenken die Rede ist, zu billigen.