ων, ον, gén. ονος :
      1 qui sait, qui est instruit ou qui a l’expérience de : τινός, THC. 1, 142 ; 8, 45 ; PLAT. Gorg. 448 b, etc. ; τι, XÉN. Cyr. 3, 3, 9 ; Œc. 2, 16 ; PLAT. Epin. 979 d, Theæt. 145 e ; περί τινος, PLAT. Rsp. 599 b, Theag. 122 e, Min. 316 c ; ou περί τι, PLAT. Sis. 389 d, savant ou habile en qqe ch. ; avec l’inf. XÉN. Œc. 19, 16 ; PLAT. Phædr. 276 a, habile à ; avec un relat. ὅπως, PLAT. Eryx. 403 a ; τί, PLAT. Prot. 313 e, qui sait comment, quelle chose, etc. ; abs. sage, prudent, OD. 16, 374 ; EUR. Suppl. 843 ; XÉN. Œc. 21, 5 ;
      2 qui sait, en parl. du savoir acquis par l’étude, qui a des connaissances raisonnées, ARSTT. An. post. 1, 6, 4 ; Categ. 8, 41 ; p. opp. à δοξαστής, PLAT. Theæt. 208 e.

• Cp. ἐπιστημονέστερος, XÉN. Mem. 3, 1, 5 ; PLAT. Charm. 174 a. • Sup. -ονέστατος, XÉN. Hipp. 4, 6 ; Œc. 2, 16.

Étym. ἐπιστήμη.

ον, gen. ονος, (< ἐπίσταμαι) knowing, wise, prudent, ἐ. βουλῇ τε νόῳ τε Od. 16.374; ἄρχοντες X. Oec. 21.5; ἐπιστήμων γὰρ εἶ, = ἐπίστασαι γάρ, E. Supp. 843.
acquainted with a thing, skilled or versed in, c. gen., κακῶν S. Fr. 589; τῆς θαλάσσης, τοῦ ναυτικοῦ, Th. 1.142, 8.45; τῆς τέχνης Pl. Grg. 448b; τῶν τόπων POxy. 1469.12 (iii AD); also περί τινος or τι, Pl. R. 599b, Sis. 389e; with neut. Adj., τὰ προσήκοντα ἐπιστήμων X. Cyr. 3.3.9, cf. Oec. 2.16 (Sup.).
c. inf., knowing how, λέγειν τε καὶ σιγᾶν Pl. Phdr. 276a, cf. X. Oec. 19.16; Comp. -ονέστερος Pl. Chrm. 174a. Adv. Comp. -ονέστερον X. Oec. 3.14; Sup. -ονέστατα Pl. R. 534d.
possessed of perfect knowledge, Id. Plt. 301b, etc. ; opp. δοξαστής, τινός Id. Tht. 208e, in Arist., scientifically versed in a thing, APo. 74b28, Cat. 11a33. Adv. -ονως, ἔχειν πρός τι Pl. Sph. 233c; λέγειν with science, with art, Id. Tht. 207b; εἰπεῖν use technical or scientific terminology, Aristid. Or. 26 (14).97.

ον, verständig, kundig, ἐπιστήμων βουλῇ τε νόῳ τε Od. 16.374 ; Eur. Suppl. 843 ; gew. τινός, einer Sache kundig, sie verstehend, erfahren worin, κακῶν Soph. frg. 514 ; τῆς θαλάττης Thuc. 1.142 ; τοῦ ναυτικοῦ 8.45 ; τῆς τέχνης Plat. Gorg. 448b ; λέγειν τε καὶ σιγᾶν Phaedr. 276a ; τούτων πέρι Rep. X.599b ; ἅπερ ἐπιστήμονες ταῦτα καὶ σοφοί Theaet. 145e, wie τὰ προσήκοντα Xen. Cyr. 3.3.9 ; neben τεχνικός u. δυνατός Plat. Theaet. 207c, Rep. X.618c ; – ἐπιστημονέστερος, Plat. Charm. 174 a.
• Adv. ἐπιστημόνως, verständig, kundig, geschickt, ἔχειν πρός τι Plat. Soph. 233c ; τοξεύειν Xen. Cyr. 1.5.11.

ἐπιστήμων, -ον, genitive, -ονoς
(ἐπίσταμαι) [in LXX: Deu.1:13 4:6, Isa.5:21 (בִּין ni.), I Est.8:44, Sir.10:25 21:15, etc. ;]
knowing, skilled: Jas.3:13.†
(AS)