ἐπι·προΐημι (f. -προήσω, pf. -προέηκα) :
   I tr.
      1 lancer en avant : τινὶ ἰόν, IL. 4, 94, un trait contre qqn ; en parl. d’un fleuve, ῥέεθρον θαλάσσῃ, DP. 49, son courant dans la mer ;
      2 envoyer en avant : τινὰ νηυσὶν Ἴλιον εἴσω, IL. 18, 58, qqn à bord d’un navire à Ilion ; τινὰ νηυσίν, IL. 17, 708, envoyer qqn vers les navires ; ἄνδρας λίσσεσθαι ἐπ. IL. 9, 520, envoyer des députés pour supplier ;
   II intr. en appar. (s.-e. ναῦν) se diriger (litt. diriger son navire) vers, dat. OD. 15, 299.

➳ Inf. ao. poét. ἐπιπροέμεν, IL. 4, 94.

poet. Verb, send forth, τὸν μὲν νηυσὶν ἐπιπροέηκα… Ἴλιον εἴσω on board ship to Ilium, Il. 18.58; but κεῖνον… νηυσὶν ἐπιπροέηκα θοῇσιν, ἐλθεῖν.
to the ships, to go…, 17.708; ἄνδρας δὲ λίσσεσθαι ἐπιπροέηκεν ἀρίστους sent them forth to supplicate, 9.520; Μενελάῳ ἐπιπροέμεν ταχὺν ἰόν (Ep. aor.2 inf.) shoot an arrow at him, 4.94; νημερτέα βάξιν ἐ. A.R. 4.1185; φρῖκας Nic. Th. 778; πότμον Orac. ap. Luc. Alex. 27; λιγὺν οὖρον Orph. A. 361; τινὰ θαλάσσῃ into the sea, A.R. 4.1617, etc. ; ῥέεθρον θαλάσσῃ, of a river, D.P. 49, cf. 794; hence, seemingly intr., νήσοισιν ἐπιπροέηκε (sc. νῆα) he made straight for them, Od. 15.299.

(ἵημι), gegen Einen vorschicken, τλαίης κεν Μενελάῳ ἐπιπροέμεν ταχὺν ἰόν Il. 4.94, einen Pfeil auf ihn abschicken ; κεῖνον δὴ νηυσὶν ἐπιπροέηκα ἐλθεῖν εἰς Ἀχιλῆα 17.708 zu den Schiffen ; τὸν μὲν ἐγὼ νηυσὶν ἐπιπροέηκο Ἴλιον εἴσω 18.58, auf den Schiffen sandte ich ihn nach Ilios, wie ἄνδρας δὲ λίσσεσθαι ἐπιπροέηκεν ἀρίστους 9.520 ; sp.D.; νημερτέα βάξιν Ἥρη ἐπιπροέηκεν Ap.Rh. 4.1617 ; ἄλλον ἄλλῳ ἐπιπροιείς, Einen nach dem Andern hinwerfend, 3.124 ; Κασπίῃ αἰπὺ ῥέεθρον ἐπιπροΐησι θαλάσσῃ, ins Meer, Dion.Per. 49. – In Od. 15.298, ἔνθεν δ' αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκε θοῇσιν, ist es (mit ausgelassenem ναῦν) neutral, darauf lossteuern.