ἐπι·πορεύομαι (ao. ἐπεπορεύθην) :
      1 marcher vers : ἐπὶ τὸ πλῆθος, POL. 4, 9, 2, s’avancer vers la foule ;
      2 marcher à travers, traverser, parcourir, acc. POL. 1, 12, 4 ; 1, 30, 4, etc. ; PLUT. M. 235 c, Lyc. 30, Flam. 6 ; dat. PLUT. Lyc. 28 ; fig. traverser (l’esprit, etc.) dat. PLUT. M. 107 e.

travel, ψυχῆς πείρατα οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν Heraclit. 45; march, Plb. 1.12.4, al. ; c. acc., τὴν χώραν traverse, ib. 30.14; c. dat., τοῖς ἀγροῖς Plu. Lyc. 28 (s.v.l.); ἐπὶ τοὺς τόπους PLille 3.78 (iii BC).
= ἐπιπάρειμι² 4, of a general, ἐπιπορευόμενος τὰ συστήματα παρεκάλει Plb. 11.12.1, cf. 15.10.1, Plu. Tim. 12; also ἐ. ἐπὶ τὸ πλῆθος come before the assembly, Plb. 4.9.2; πρός τινα Ev. Luc. 8.4; metaph, go or run through, τῇ διανοίᾳ, τῇ ὄψει, Plu. 2.470a.
Astron., reach, τινὶ τῶν κέντρων Ptol. Tetr. 99; c. acc., ἡλίου τὸν Κριὸν ἐ.
begins to traverse the Ram, Jul. Or. 5.172c.
ἐ. τὸν ἱστόν, = ἐποίχομαι, Ephor. 5J.
take legal proceedings against a person, PHib. 1.96.10 (iii BC), etc.

mit dem aor. pass., wohin, worüber gehen, durchreisen, bes. vom Heere, durchmarschieren ; τοῖς ἀγροῖς Plut. Lyc. 28 ; τὴν οἰκουμένην 30 ; τὴν Βοιωτίαν ἀπολέμως Flamin. 6 ; oft bei Pol., ἐπὶ τὸ πλῆθος, gegen, 4.9.2 ; a.Sp. – Auch übertr., durchgehen, überlegen, τῇ διανοίᾳ, τῇ ὄψει, Plut.

ἐπι-πορεύομαι
[in LXX: Lev.26:33 (אָחַר), Eze.39:14 (עָבַר), Ep. Jer.6:2, 2Ma.2:28, 3Ma.1:4 * ;]
to travel, journey to: before πρός, with accusative of person(s), Luk.8:4.†
(AS)