(f. -πλεύσομαι) :
   I en parl. de pers. ou de navires :
      1 naviguer sur : πόντον, OD. 5, 284 ; ὑγρὰ κέλευθα, IL. 1, 312 ; OD. 4, 842 ; ἁλμυρὸν ὕδωρ, OD. 9, 227, sur la mer, sur les chemins liquides, sur l’eau salée ; en parl. de l’équipage ou des passagers, être embarqué sur, être à bord de : ἐπὶ τῶν νεῶν, HDT. 5, 36, à bord des navires ; abs. HDT. 7, 98 ; 8, 67 ; THC. 2, 66 ; DÉM. 1188, 20 ;
      2 naviguer contre, s’avancer par mer contre : τινι, HDT. 5, 86 ; ἐπί τινα, XÉN. Hell. 1, 5, 11, contre un ennemi ; τῇ Κερκύρᾳ, THC. 3, 76, contre Corcyre ; en parl. du navire lui-même, THC. 3, 80 ;
      3 naviguer le long de : γῆν, τοὺς αἰγιαλούς, APP. Civ. 2, 143 ; 4, 36, côtoyer la terre, le rivage ;
      4 naviguer à la suite de, dat. POL. 1, 50, 5 ;
   II en parl. de choses, flotter sur : ἐπὶ τῆς θαλάσσης, ARSTT. H.A. 9, 37, fin ; ἐπὶ τοῦ ὕδατος, HDT. 3, 23 ; ἐπὶ τῷ ὕδατι, ARSTT. Meteor. 4, 7, 16, sur la mer, sur l’eau.

Étym. cf. ἐπιπλώω, ἐπιπλείω.

Ion. ἐπιπλώω (both in Hom.), fut. -πλεύσομαι Th. 3.16; aor.1 -έπλευσα ib. 80, Ion. -έπλωσα Hdt. 1.70; Ep. 2 sg. aor.2 ἐπέπλως, part. ἐπιπλώς, but (Il. 3.47) ἐπιπλώσας :
sail upon or over, ἐπέπλεον ὑγρὰ κέλευθα Il. 1.312, Od. 4.842; πόντον ἐπιπλώων 5.284; πόντον ἐπέπλως 3.15; ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον Il. 6.291; ἐπιπλεῖν ἁλμυρὸν ὕδωρ Od. 9.227, etc.
sail against, attack by sea, νηυσὶ ἐ. τινί Hdt. 5.86; τῇ Κερκύρᾳ Th. 3.76; ἐπὶ τὰς Μινδάρου ναῦς X. HG 1.5.11, etc. ; ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα D.S. 20.50; abs., Hdt. 1.70, 6.33; also of the ships, Th. 3.80; generally, sail on, Plb. 1.25.4, etc.
sail on board a ship, Hdt. 7.98, 8.67, Th. 2.66; of commanders, τοὺς ἐπὶ τῶν νεῶν ἐ. στρατηγούς Hdt. 5.36; [ναύαρχος] Th. 3.16; ξύμβουλος ib. 76; ταμίας D. 49.14; also ἐ. ταῖς ἐμπορίαις sail in charge of, Id. 56.8; and ὁ ἐπιπλέων the supercargo, Id. 32.12; οἱ ἐπιπλεύσαντες ἐπὶ τοῦ ἐλαίου PCair. Zen. 77.2 (iii BC).
of a naval commander, sail past (in order to address, cf. ἐπιπάρειμι 2 4), τοὺς κυβερνήτας καὶ τριηράρχους Plu. Lys. 11.
sail after, ἐπὶ παντὶ τῷ στόλῳ Plb. 1.50.5; sail up afterwards, ib. 25.4.
float upon, ἐπ’ αὐτοῦ (sc. τοῦ ὕδατος) Hdt. 3.23; ἐπὶ τῆς θαλάσσης Arist. HA 622b6; ἐπὶ τῷ ὕδατι Id. Mete. 384b17; slip, slide upon ice, Plb. 3.55.2, 4.
overflow (of a river), gloss on ἄρδειν, interpol. in App. BC 2.153; μέχρι ἐπιπλεύσῃ until (the water) covers the substance, PHolm. 21.29.

(πλέω), darüber hinschiffen, ἁλμυρὸν ὕδωρ Od. 9.227, befahren, wie ὑγρὰ κέλευθα Il. 1.312 u. öfter ; τῆς θαλάττης ἐπέπλεον Anton. Lib. 31 ; darauflos-, entgegenschiffen, mit der Flotte angreifen, τινί, Thuc. 1.30, 50 u. öfter, u. A.; ἐπὶ τὰς ναῦς Xen. Hell. 1.5.11, wie ἐπὶ τὴν Χίον ἐπέπλεον 2.1.16 ; übh. zu Schiffe gehen, Her. 7.98, 184 ; – τὴν Ἀσσυρίην γῆν ἄρδην ἐπιπλέειν, umschiffen, oder zu Schiffe hinfahren, App. B.C. 2.143, wie τριήρεις τοὺς αἰγιαλοὺς ἐπέπλεον, befuhren die Ufer, 4.36.