ἐπι·πίνω :
      1 boire en outre : τοῦ οἴνου, PLAT. Rsp. 372 b, du vin ;
      2 boire par-dessus ou après, acc. AR. Pl. 1133 ; ἐπ. μετὰ τὸν σῖτον οἶνον, XÉN. Cyr. 6, 2, 28, boire du vin après le repas.

drink afterwards or besides, Hp. Acut. 56, Ar. Pax 712; opp. προπίνω, Ctes. Fr. 57.25; ἐ. τοῦ οἴνου drink some wine with their food, Pl. R. 372b; ὅταν τὸ ὕδωρ πνίγῃ, τί δεῖ ἐπιπίνειν ; Arist. EN 1146a35; esp.
drink after eating, κρέ’ ἔδων καὶ ἐπ’ ἄκρητον γάλα πίνων Od. 9.297; θύννεια… καταφαγών, κᾆτ’ ἐπιπιὼν ἀκράτον… χοᾶ Ar. Eq. 354, cf. Pl. 1133, Philem. 85.3; ἐ. μετὰ τὸν σῖτον οἶνον X. Cyr. 6.2.28; abs., τὸ πρῲ ΄πιπίνειν Eup. 351 (Elmsl. for πρῶτ’ ἐπ.).

(πίνω), dazu, dabei trinken ; κυκεῶνα Ar. Pax 696 ; ἐπιπίνοντες τοῦ οἴνου Plat. Rep. II.372b ; darauf, nachher trinken, μετὰ τὸν σῖτον οἶνον Xen. Cyr. 6.2.28 ; bes. vom Nachtrunk nach beendeter Mahlzeit, Eupol. bei Ath. I.17e ; vgl. Ar. Eq. 354. Aus Homer rechnet man als Tmesis καὶ ἐπ' ἄκρητον γάλα πίνων Od. 9.297 hierher.