ἐπι·νοέω-οῶ :
      1 penser à, songer à : τι, HDT. 1, 48 ; HPC. Art. 808, 837 ; AR. Eq. 884, à qqe ch. ; avec l’inf. prés. HDT. 1, 27 ; AR. Th. 338 ; THC. 5, 4 ; XÉN. An. 6, 4, 9 ; avec l’inf. fut. HDT. 3, 134 ; avec l’inf. ao. HDT. 2, 152 ; 5, 24 ; PLAT. Leg. 674 b ; EUR. Rhes. 195 ; ἐπ. κακῶς τινι, APP. Civ. 3, 61, avoir de mauvais desseins contre qqn ;
      2 imaginer, concevoir (p. opp. à agir) THC. 1, 70 ; ANT. 121, 44, τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς ἐπινοῆσαί τι καὶ τὸ κατὰ τὴν ἐπίνοιαν ἐξεργάσασθαι μείζονος φύσεώς ἐστι, PHIL. BYZ. Bel. 58, concevoir en principe une idée, puis l’exécuter telle qu’on l’a conçue, est la marque d’un esprit supérieur ;
      3 comprendre, s’apercevoir, avec un part. PLAT. Tim. 37 c ; PLUT. Per. 6.

➳ Ao. pass. au sens act. HDT. 3, 122 ; 6, 115 ; LUC. Am. 31.

think on or of, contrive, τι Hdt. 1.48, Hp. Art. 42, 77, Ar. Eq. 884, Pl. Lg. 677b; φάρμακον τῇ ψύξει Ael. NA 9.7, etc. ; c. inf., πῶς ἐπενόησας ἁρπάσαι ; Ar. Eq. 1202, cf. Nu. 1039; abs., form plans, opp. δρᾶν, Antipho 3.2.7; opp. ἐπεξελθεῖν, Th. 1.70; opp. ἐξεργάσασθαι, Ph. Bel. 58.43.
have in one΄s mind, intend, purpose, ὀλίγον οὐδέν Th. 2.8, cf. X. An. 2.5.4, etc. ; c. pres. inf., Hdt. 1.27, Ar. Th. 338, X. An. 6.4.9, etc. ; fut., Hdt. 3.134; aor., Id. 2.152, 5.24, 65, E. Rh. 195 (lyr., nowhere else in Trag.), Pl. Ti. 37c; — Pass., Philostr. Her. 10.6.
note, observe, Phld. Po. 5.11; perceive, Plu. Per. 6.
conceive, Epicur. Ep. 1 p. 23U. ; — Pass., ib. p. 6U., S.E. M. 8.381.
invent, contrive, κατασκευήν Gal. UP 12.6, etc. ; — Med., aor. -ησάμην Luc. Astr. 17; — Pass., ὀνόματα ὑπὸ τῶν φιλοσόφων ἐπινοηθέντα Id. Deor. Conc. 13, etc. ; but aor. Pass. ἐπινοηθῆναι in act. sense in Hdt. 3.122, 6.115, Luc. Am. 16, 31.

überdenken, überlegen, ersinnen ; πῶς ἐπενόησας ἁρπάσαι Ar. Eq. 1202 ; vgl. Nub. 1039 ; ἐπινοήσας τὰ ἦν ἀμήχανον ἐξευρεῖν Her. 1.48 ; Thuc. vrbdt καὶ ἐπινοῆσαι ὀξεῖς καὶ ἐπιτελέσαι ἔργῳ 1.70 ; ὃ νῦν ἐπινοοῦμεν ζητεῖν, was wir jetzt zu untersuchen gedenken, vorhaben, Plat. Soph. 218c ; κακουργήματα Legg. III.677b ; ἀργύριον τελεῖν Prot. 311b ; wahrnehmen, bemerken, c. partic., ὡς κινηθὲν αὐτὸ ἐπενόησε Tim. 37c, wie Plut. οὐκ ἐπινοοῦσι τὴν τέχνην ἀθετοῦντες, daß sie die Kunst aufheben, Pericl. 6 ; οὐδ' ἐπινοοῦμεν τοιοῦτον οὐδέν, wir denken gar nicht einmal an so Etwas, Xen. An. 2.5.4 ; κακῶς τινι, Böses gegen Jemanden im Schilde führen, App. B.C. 3.61. – Das med. mit dem aor. ἐπενοήθην in derselben Bdtg, Her. 6.115, 3.122, wie Luc. amor. 31.

1. to think on or of, contrive , (Herdotus Historicus), attic: —;with infinitive, (Aristophanes Comicus):—;absolute to form plans, to plan, invent , (Thucydides)
2. to have in one's mind, intend, purpose , (Thucydides), etc.: with infinitive, (Herdotus Historicus)
3. aor1 passive ἐπινοήθην is used like Act., (Herdotus Historicus) (ML)