ἐπι·μετρέω-ῶ :
   I tr.
      1 mesurer pour distribuer (du blé, etc.) HÉS. O. 395 ; HDT. 3, 91 ;
      2 mesurer en sus, donner en surplus, en surcroît, PLUT. Lys. 4 ; LUC. Philops. 24 ; avec idée de temps, dépasser, prolonger : στρατηγίας χρόνον, PLUT. Ages. c. Pomp. 3, le temps de son commandement ; cf. PLUT. Cæs. 21 ;
      3 mesurer dans toute son étendue, parcourir d’un bout à l’autre : τὸν οὐρανόν, LUC. Ic. 6, le ciel ;
   II intr. être en surcroît, en corollaire, POL. 15, 34, 1.

measure out to, οὐκ ἐπιδώσω οὐδ’ ἐπιμετρήσω Hes. Op. 397; — Pass., ὁ ἐπιμετρεόμενος σῖτος the corn paid by measure to the Persians, Hdt. 3.91.
add to the measure, give over and above, ἐ. ὀβολὸν τοῖς ναύταις Plu. Lys. 4, cf. Alex. 42; ἄλλα τοσαῦτα [ἔτη] Luc. DMort. 5.1; ἐ. στρατηγίας χρόνον prolong one΄s magistracy, Plu. Comp. Ages. Pomp. 3, etc. ; add, in speaking, πολλά Plb. 28.17.2, etc. ; c. gen. partit., ἐ. σκωμμάτων add some jests, Luc. Nav. 19; ἐ. τινί add to it, ib. 18, Plb. 3.118.6; abs., `add insult to injury΄, Id. 5.15.8; so τὸ ἐπιμετροῦν τῆς ἀπεχθείας Id. 12.15.12.
ἐ. τὸν οὐρανόν measure it, v.l. in Luc. Icar. 6.
reduce to measure or order, τὸν ἀνθρώπινον βίον Hierocl. in CA 20 p. 462M.
intr., ὁ ἐπιμετρῶν λόγος, of superfluous additions, Plb. 7.7.7, al.

zumessen, zuteilen, Hes. O. 395 ; – noch dazu messen, hinzufügen, οἱ δ' οὐχ οἷον συνεστάλησαν, ἀλλ' ἐπεμέτρησαν, sondern sie gingen noch weiter, Pol. 5.15.8 ; οὐκ ἐπιμετρῶντὸν θυμὸν τοῖς πραττομένοις 5.10.3 ; ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἔτεσιν, ἃ βεβίωκεν, ἄλλα τοσαῦτα ἐπιμετρήσας Luc. D.Mort. 5.1, vgl. Philops. 24, wie Καίσαρι ἄλλην πενταετίαν ἐπιμετρηθῆναι τῆς στρατηγίας Plut. Caes. 31 ; δισχίλια τάλαντα δωρεὰν ταῖς μισθοφοραῖς Alex. 42 ; τῇ εὐχῇ, hinzusetzen, Luc. Navig. 18 ; τὸν οὐρανόν, durchmessen, Icarom. 6. – Intr., λόγος ἐπιμετρῶν, die eine Zugabe ausmacht, Pol. 15.34.1 ; so τὸ ἐπιμετροῦν 12.15 E.