ἐπι·λύω :
   I délier, détacher (un lien, un chien, etc.) XÉN. Cyn. 7, 8 ; THCR. Idyl. 30, 42 ; p. ext. libérer, relâcher (un malfaiteur) LUC. Par. 50 ;
   II fig. :
      1 relâcher, dissoudre, d’où au pass. perdre sa force, devenir impuissant, LYS. 174, 38 ;
      2 résoudre, expliquer, ARSTT. fr. 164 ; NT. Marc. 4, 34 ; particul. réfuter (une accusation) LUC. Bis acc. 50 ; SEXT. 115, 27 Bkk. ;

Moy. :
      1 délier : ἐπιστολάς, HDN 4, 12, le fil scellé qui entoure une lettre, càd. ouvrir une lettre ; fig. affranchir : οὐδὲν ἐπιλύεσθαί τινα τὸ μὴ οὐχί, avec l’inf. PLAT. Crit. 43 c, ne pas affranchir qqn de, ne pas dispenser qqn de, etc. ;
      2 résoudre, expliquer, acc. ATH. 450 f.

➳ Fut. moy. au sens pass. LYS. l. c.

loose, untie, δεσμά Theoc. Adon. 42; ἐ. κύνας let slip dogs, X. Cyn. 7.8; generally, set free, release, ̣τοὺς κακούργους τῷ πολέμῳ Luc. Par. 50; — Med., ἐπιλύεσθαί τινα τὸ μὴ οὐχὶ ἀγανακ̣τεῖν Pl. Cri. 43c; ἐπιλύεσθαι ἐπιστολάς open them, Hdn. 4.12.8; Ἐπιλυσαμένη, epith. of various divinities, Hsch.
solve, explain, πάντα τοῖς μαθηταῖς Ev. Marc. 4.34; — Pass., S.E. P. 2.246, Sch. Od. 9.106; — Med., J. AJ 8.6.5, Vett.Val. 259.4, Ath. 10.450f, al. ; pf. part. Pass. ἐπιλελυμένος lucid, of writings, Vett.Val. 329.25.
confute an accusation, Luc. Bis Acc. 30. Med., manumit, Delph.3(2).233 (ii BC).
release, discharge a debtor, ἀπὸ τᾶν κοινᾶν ποθόδων ἐπιλυθῆμεν (inf. Pass.) τοὺς ἐρρυτιασμένους Schwyzer 104.7 (Troezen, ii BC); pay, c. dat. pers., ib. 12; — Med., discharge a debt, δάνειον PGrenf. 1.26.2 (ii BC). fut. Med. in pass. sense, lose strength, give in, Lys. 25.33 (dub.l.).

lösen, losmachen, von Banden u. Fesseln, κύνας Xen. Cyn. 7.8 ; τὰ δεσμά οἱ 'πιλῦσαι Theocr. 30.42 ; τοὺς ἐν τῇ εἱρκτῇ κακούργους Luc. Parasit. 50 ; a.Sp.; γρίφους, Rätsel auflösen, Ath. X.449f, u. so öfter bei Sp. = erklären, wie Sext.Emp. Pyrrh. 2.246 ; auch ἐπιλυθήσεται, es wird erklärt werden, NT.
Med. gew. übertr., befreien, ἀλλ' οὐδὲν αὐτοὺς ἐπιλύεται ἡ ἡλικία τὸ μὴ οὐχὶ ἀγανακτεῖν τῇ παρούσῃ τύχῃ Plat. Crit. 43c, ihr Alter befreit sie nicht von dem Widerwillen gegen den Tod ; auflösen, ἐπιλυσάμενος τὸ τῆς Σφιγγὸς αἴνιγμα Schol. Od. 11.271 ; τὰς ἐπιστολάς, öffnen, Hdn. 4.12.14. – Bei Lys. 25.33 steht τοὺς μὲν ἐπιλύσεσθαι neben ἐκείνους δὲ μέγα δυνήσεσθαι für ἐπιλυθήσεσθαι, aufgehoben werden (vgl. λύω) diese werden an Macht verlieren. – Τὰ κεφάλαια τῶν κατηγορηθέντων ἐπιλυσάμενος, widerlegen, Luc. Bis acc. 30. – Activ. und med. öfters bei Grammatikern von der Auflösung der Probleme in der Erklärung alter Schriftsteller, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 203.

ἐπι-λύω
[in Aq.: Gen.40:8 41:8, 12; Th.: Hos.3:4 * ;]
__1. to loose, release.
__2. to solve, settle, explain: Mrk.4:34, Act.19:39.†
(AS)