ἐπι·λάμπω :
   I intr.
      1 briller sur, en parl. du soleil, de la lune, du jour, d’une flamme, etc., avec le dat. HDT. 8, 14 ; PLUT. Fab. 6 ; abs. HH. Merc. 141 ; HDT. 7, 13 ; PLUT. M. 944 d, Lys. 12, etc. ; fig. en parl. du printemps, HDT. 8, 130 ; d’Aphrodite, ANTH. 5, 17 ;
      2 briller de nouveau, IL. 17, 650 ; XÉN. Cyn. 8, 1 ;
   II tr.
      1 illuminer, acc. A.RH. 2, 164 ;
      2 faire briller : ἐπ. τὸν ἥλιον ἐπὶ πάντας, CLÉM. 141, faire briller le soleil sur tous ; d’où au pass. briller, A.RH. 2, 920.

shine after or thereupon, ἠέλιος δ’ ἐπέλαμψε thereupon the sun shone forth, Il. 17.650; of the moon, h.Merc. 141, Plu. 2.944d, etc. ; ὥς σφι ἡμέρη ἐπέλαμψε Hdt. 8.14, cf. 3.135; ἡμέρης ἐπιλαμψάσης when day had fully come, Id. 7.13; also ἔαρος ἐπιλάμψαντος Id. 8.130.
shine upon (a place), abs., Hp. Aër. 6, X. Cyn. 8.1; c. dat., φλόγες ἐ. ἄκροις τοῖς κέρασι Plu. Fab. 6; ὁ ἥλιος ἐπέλαμπε τῷ ἔργῳ Id. Arat. 22, cf. Theo Sm. p. 121H. ; metaph, οὔριος… ἐπίλαμψον ἐμῷ ἔρωτι, Κύπρι AP 5.16 (Gaet.); τοῖς ἀπελπίζουσιν ἐ.
bring them new light; OGI 194.20 (Egypt, i BC), cf. ib. 669.7 (ibid., i AD).
trans., make to shine, μόχθοι νεότατ’ ἐπέλαμψαν μυρίοι (so L. Dind. for μυρίοις) Pi. Fr. 172 (dub.l.); τὸ ἀγαθὸν πᾶσιν ἐ. τοῖς νοητοῖς ἀλήθειαν Plot. 4.7.10; — Pass., shine upon, λόφῳ ελάμπετο πήληξ A.R. 2.920.
illumine, κολώνας ib. 164.

dabei, darüber glänzen, leuchten, ἠέλιος ἐπέλαμψεν Il. 17.650, die Sonne leuchtete wieder, nach dem vorangegangenen Nebel ; vom Monde, H.h. Merc. 141 ; ὥς σφι ἐπέλαμψε ἡμέρα, als der Tag über ihnen angebrochen war, Her. 8.14 ; ἔαρος ἐπιλάμψαντος, bei Anbruch des Frühlings, 8.130 u. Sp.; ὁ ἥλιος ἐπέλαμψε τῷ ἔργῳ, ging über, während der Arbeit auf, Plut. Arat. 22 ; ἐὰν ὁ ἥλιος ἐπιλάμπῃ, wenn die Sonne darauf scheint, Xen. Cyn. 8.1 ; αἱ φλόγες ἄκροις ἐπιλάμπουσαι τοῖς κέρασι Plut. Fab. 6, leuchteten auf den Hörnern ; τοῖς οἴαξιν Lys. 12 ; vgl. σωτῆρες ἐν πολέμοις ἐπιλάμπουσιν fac. orb. lun. 30 ; Gaet. 1 (V.17) sagt οὔριος ἐπίλαμψον ἐμῷ ἔρωτι καὶ ἱστῷ, Κύπρι, mit einem doppelten Bilde, gieb günstigen Fahrwind ; – ἐπέλαμψε παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ὁ χρυσός, das Gold fing an zu glänzen, es wurde bekannt, Ath. VI.231d. – Sp. auch trans., bescheinen, κολώνας Ap.Rh. 2.164 ; pass. darin erglänzen, 2.920 ; – τὸν ἥλιον ἐπὶ πάντας, die Sonne leuchten lassen, Clem.Al.

1. to shine after or thereupon , (Iliad by Homer), etc.; ἐπιλαμψάσης ἡμέρης when day had fully come , (Herdotus Historicus)
2. to shine upon , with dative, [1st/2nd c.AD, variant datesAnthology Palantina (ML)