ἐπι·κύπτω :
      1 pencher la tête sur, se pencher sur : ἐπί τι, XÉN. Cyr. 2, 3, 18 ; ἔς τι, LUC. Herm. 2, sur qqe ch. ; abs. HPC. Art. 819 ; AR. Th. 239 ; ARSTT. H.A. 3, 21, 2 ;
      2 s’appuyer sur, dat. LUC. D. mort. 6, 2.

pf. (v. infr.): — bend oneself over, stoop over, bow down, Hp. Art. 52, Ar. Th. 239; ὀρθὸς ἕστηκεν, μικρὸν ἐπικύπτων Arist. HA 522b18; of the horn of the moon, Thphr. Sign. 27; ἐ. ἐπί τι stoop down to get something, X. Cyr. 2.3.18; ἐ. ἐς βιβλίον pore over a book, Luc. Herm. 2; lean upon, τινί Id. DMort. 6.2; ἐ. τῷ συνεδρίῳ bend over towards it, Id. JTr. 11; pf. part. ἐπικεκυφώς habitually stooping, Anaxandr. 37.

sich worauf bücken, Ar. Th. 239 ; τῶν ἐπικυπτόντων ἐπὶ βώλους Xen. Cyr. 2.3.18 ; οὐκ ἐπικεκυφὼς ὀρθός ἐστι Anaxandr. bei Ath. III.106a ; ἐς βιβλίον ἐπικεκυφώς, auf das Buch gebückt, genau darauf hinsehend, Luc. Hermot. 2 ; οἰκέταις τέτταρσιν ἐπικεκυφότα, auf vier Sklaven gestützt, d.Mort. 6.2.