ἐπι·κωμάζω :
      1 aller en partie de plaisir, POL. 26, 10, 5 ; PLUT. Alc. 32, chez qqn ;
      2 se livrer à des excès de langage : ἐπί τινα, AR. Ach. 982 ; τινί, ALCIPHR. 1, 39, contre qqn ; εἴς τι, PLAT. Leg. 950 a ; ἐπί τι, PLUT. M. 772 f, au sujet de qqe ch. ; d’où au pass. être outragé ou raillé, PLUT. Pyrrh. 13.

rush on or in with a party of revellers, Plb. 26.1.4, Call. Epigr. 43; generally, make a riotous assault, ἐπί τινα Ar. Ach. 982; τινί Men. 881; go careering about, εἰς τὰς πόλεις Pl. Lg. 950a; ἐπὶ τὴν οἰκίαν τινός Plu. 2.772f; metaph, ἀτύχημα Σπαρτιάταις εκώμασεν Chor. in Jahrb. 9.177; — Pass., to be visited by a reveller, Plu. Pyrrh. 13.

in feierlichem, fröhlichem Festzuge heranziehen, Pol. 26.10.5 u. a.Sp.; vgl. Ath. XIII.603f ; mit Ungestüm ziehen, εἰς τὰς πόλεις Plat. Legg. XII.950a ; ἐπὶ πάνθ' ἀγάθ' ἔχοντας ἐπικωμάσας Ar. Ach. 982, der schwärmend zu ihnen kommt ; ἐπὶ τὴν οἰκίαν Plut. am.narr. 2 ; auch τινί, Alciphr. 1.39, zu Einem ; vom Unglück, hereinstürmen, ᾍδης ἐπεκώμασεν Ant. Thall. (VII.188). Das pass., εἰ φέρει πρᾴως ἐπικωμαζόμενος οὕτως ἀσελγῶς καὶ παροινούμενος, gehöhnt, Plut. Pyrrh. 13.