ἐπι·κραίνω (f. -κρανῶ) :
      1 accomplir, mener à terme, réaliser, IL. 15, 599 ; ESCHL. Suppl. 624, etc. ; SOPH. Ph. 1468 ; au pass. ESCHL. Suppl. 46, etc. ;
      2 gouverner, régner sur, acc. HH. Merc. 531.

➳ Ao. opt. 3 sg. épq. ἐπικρήνειε, IL. 15, 599.

Ep. ἐπικραιαίνω, 3 sg. fut. ἐπικρανεῖ dub. in A. Ag. 1340 codd. (anap.); aor.1 -έκρανα, Ep. -έκρηνα, εκρήηνα (v. infr.); — Med., 3 pl. aor.1 ἐπεκρήναντο Q.S. 14.297: — bring to pass, accomplish, ἀρὴν πᾶσαν ἐπικρήνειε may he fulfil it, Il. 15.599; οὔ σφιν ἐπεκραίαινε he fulfilled it not for them, 3.302, cf. 2.419 (v.l. -άαινε); νῦν μοι τόδδ’ ἐπικρήηνον ἐέλδωρ grant me this prayer, fulfil it, 1.455, etc. ; μῦθον ἐπεκρήηνε καρήατι by a nod, Call. Dian. 40; ἐ. τέλος A. Supp. 624; ἀληθῆ Id. Th. 887 (lyr.); γάμου πικρὰς τελευτάς Id. Ag. 744 (lyr.); ποινὰς θανάτων ib. 1340 (anap.); χάριν ἀντ’ ἔργων ib. 1546 (anap.), cf. S. Ph. 1468 (anap.); τὸ δέον Archyt. ap. Iamb. Protr. 4; — Pass., χρυσῷ δ’ ἐπὶ χείλεα κεκράαντο were finished off with gold, Od. 4.132, cf. 616.

vollenden, in Erfüllung gehen lassen ; ἀρὴν ἐπικρήνειε Il. 15.599 ; Ζεὺς δ' ἐπέκρανεν τέλος Aesch. Suppl. 619 ; Σάμου πικρὰς τελευτάς Ag. 724 ; ἄλλων ποινὰν θανάτων ἐπικρανεῖ 1313 ; zu Ende bringen, δαμίων, ὃς ταῦτ' ἐπέκρανεν Soph. Phil. 1454 ; sp.D.; τέρμα γὰρ εἴς με βίου μοῖρ' ἐπέκρᾱνε τόδε Ep.adesp. 734 (APP 148). – In H.h. Merc. 531, (ῥάβδος) πάντας ἐπικραίνουσα θεούς, wird es beherrschen, lenken übersetzt, l.d., Hermann will πάντας ἐπικραίνουσ' οἴμους ἐπέων ändern.