ας (ἡ) [ᾰτ]
   I domination, d’où :
      1 empire, souveraineté, XÉN. Cyr. 5, 4, 28 ; Hier. 6, 13 ; PLAT. Ep. 349 c ; POL. 12, 25, 3, etc. ;
      2 victoire, supériorité, POL. 2, 1, 3 ;
      3 empire sur soi-même, PLUT. M. 906 c ; SEXT. P. 1, 80 ;
      4 autorité d’un mot, d’une locution, DYSC. Synt. 326, 14 ; A. QUINT. 1, 21, p. 44 ;
   II pays soumis à une domination, empire, royaume, XÉN. An. 7, 6, 42.

Étym. ἐπικρατής.

ἡ, mastery, σωφροσύνη ἐστὶν ἐ. τῶν ἐπιθυμιῶν ib. 4 Ma. 1.31; possession, X. Cyr. 5.44.28; rule, Plb. 12.25.3, etc. ; victory, superiority, Id. 2.1.3.
predominance, in heredity, Placit. 5.7.6; διάφορος τῶν χυμῶν ἐ. S.E. P. 1.80; τὸ κατ’ ἐπικράτειαν ὠνομασμένον αἷμα named from its dominant element, opp. εἰλικρινὲς αἷμα, Gal. 15.74, cf. 5.672, 17 (2).216; παρὰ τὰς ἐ. Placit. 4.9.9; Gramm., prevalence, authority, A.D. Synt. 256.26, al. ; numerical superiority, ib. 326.14.
prevailing opinion, ἐν τοῖς συμβαίνουσιν… κατὰ τὴν ἐ.… στροβοῦνται Polystr. p. 22 W. ; αἱ κατ’ ἐπικράτειαν δόξαι Epicur. Nat. 1431.8.
of a country, realm, dominion, ἄπιμεν… ἐκ τῆς τούτων ἐπικρατείας X. An. 7.6.42, cf. Hier. 6.13; ὑπὸ τῇ ἐ. τοῦ χωρίου within the country subject to the place, Id. An. 6.4.4; ἡ Καρχηδονίων ἐ. Pl. Ep. 349c; of a Roman province, Ph. 2.518, 583 (pl.).

ἡ, Uebergewalt, Oberherrschaft, Gewalt ; ἔξω τῆς τοῦ τυράννου ἐπικρατείας γίγνεσθαι Xen. Hier. 6.13 ; öfter Pol.; Sieg, 2.1.3, DC. 65.18 ; – das Gebiet, εἰς τὴν Καρχηδονίων ἐπικράτειαν φυγεῖν Plat. Ep. VII.349c ; κρήνη ὑπὸ τῇ ἐπικρατείᾳ τοῦ χωρίου Xen. An. 6.2.4 ; Plut.