ἐπι·κλίνω [ῑν]
   I tr.
      1 incliner ou appliquer sur : σανίδες ἐπικεκλιμέναι, IL. 12, 121, porte fermée (litt. battants de porte appliqués l’un contre l’autre) ; κεραῖαι ἐπικεκλιμέναι, THC. 2, 76, matériaux couchés sur un mur et le débordant à angle droit ; abs. au pass. être couché sur un lit de table, ANTH. 11, 14 ;
      2 incliner vers : τὰ ὦτα, XÉN. Cyn. 6, 15, baisser les oreilles, en parl. de chiens ; ἑαυτὸν πρός τι, PAUS. 9, 30, 10, s’incliner vers qqe ch. ;
      3 au pass. être situé près de, dat. EUR. Tr. 797 ;
   II intr. se pencher sur ou vers : fig. incliner vers : πρός τι, DÉM. 30 fin ; ἐπί τι, CHRYSIPP. (PLUT. M. 1045 d) vers qqe ch.

put to, shut a door; hence, in Pass., once in Hom., ἐπικεκλιμέναι σανίδες closed doors, Il. 12.121.
bend towards, τὰ ὦτα ἐ.
prick the ears, X. Cyn. 6.15; ἐ. αὑτὸν πρός τι lean against…, Paus. 9.30.10; ξίφει ἑαυτήν Philostr. Her. 19.11; ἐ. τὸ στόμα pull it open, Arist. PA 660b22; — Pass., κεραῖαι ἐπικεκλιμέναι spars leaning on the wall and inclined at an angle to it, Th. 2.76.
cause to incline, πρὸς ταῦτα τὰ πράγματα D. 3.8.
intr., lean upon, τοῖν χεροῖν Pl. Amat. 132b; incline towards, ἐπί τι Chrysipp. Stoic. 3.175; πρὸς τὸ χεῖρον Dam. Pr. 400.
= ἐπικατακλίνω, J. AJ 1.10.4.
in Pass., lie over against or near, Σαλαμῖνος τᾶς ἐπικεκλιμένας ὄχθοις ἱεροῖς (sc. of Attica), E. Tr. 801 (lyr.), cf. A.R. 2.418. Pass., also, recline upon, τύλῃ AP 11.14 (Ammian.).

(κλίνω), anlehnen ; οὐδὲ πύλῃσιν εὗρ' ἐπικεκλιμένας σανίδας, angelehnte, verschlossene Türflügel, Il. 12.121 ; τὴν θύραν, die Tür verschließen, Ar. Eccl. 420 (vgl. ἀνακλίνω); κεραῖαι ἐπικεκλιμέναι, auf oder über die Mauer gelegte Segelstangen, Thuc. 2.76 ; τὰ ὦτα, die Ohren an den Kopf legen, von den Hunden, Xen. Cyn. 6.15. – Bei Eur. im pass., Σαλαμῖνος τᾶς ἐπικεκλιμένας ὄχθοις ἱεροῖς, die sich dahin neigt, dabei liegt, Tr. 797, wie Κολχὶς πόντου καὶ γαίης ἐπικέκλιται ἐσχατιῇσιν Ap.Rh. 2.417. – Intr., sich wohin neigen. πρὸς ταῦτα τὰ πράγματα, sich daran machen, Dem. 3.8 ; ἐπί τινα, Plut. u. a.Sp.; – ἐπεκλίνθην, ich legte mich zu Tische, Ammian. 19 (XI.14).

1. to put a door to : Pass., perfect participle ἐπικεκλῖμέναι σανίδες closed doors, (Iliad by Homer)
2. to bend towards , τὰ ὦτα ἐπ. to prick the ears, (Xenophon Historicus):—; Pass., κεραῖαι ἐπικεκλιμέναι spars inclined at an angle to the wall, (Thucydides)
3. intransitive to incline towards , πρός τι (Demosthenes Orator)
4. Pass. to lie over against a place, with dative, (Euripides)
5. in Pass., also, to lie down at table , [variant datesAnthology Palantina (ML)