ἐπι·κερτομέω-ῶ :
      1 railler, acc. IL. 16, 744 ; OD. 22, 194 ; en b. part, railler doucement, IL. 24, 649 ;
      2 blâmer, faire des reproches, HDT. 8, 92 ;
      3 se jouer de THCR. Idyl. 20, 2.

➳ Part. épq. -έων (seule forme homér. l. c.) ; fém. dor. -έοισα, THCR. Idyl. l. c.

mock, used by Hom. only in part., τὸν δ’ ἐπικερτομέων προσέφης in mockery, Il. 16.744, Od. 22.194, cf. Luc. DMort. 14.5, Hld. 8.9; in milder sense, laughingly, Il. 24.649 (or, in mockery of Agamemnon).
c. acc., ἐπεκερτόμησε he reproached him, Hdt. 8.92; τινός for a thing, Agath. 5.22; tease, banter, Theoc. 20.2, cf. Luc. Bis Acc. 12.

ausschelten, beschimpfen, verhöhnen, Il. 24.649, vgl. 16.744 u. Od. 22.194 ; neben ὀνειδίζω, Her. 8.92 u. Sp.; πολλὰ τὸν Λεύκουλλον ἐπικερτομήσας Plut. Pomp. 38 ; vgl. noch Theocr. 20.2 ; Luc. D.Mort. 14.5 ; Anacr. 35.7.