ἐπι·καθίστημι (f. -καταστήσω) :
      1 établir sur : φύλακας, DC. 41, 50, poser des gardes sur ;
      2 instituer au-dessus : κριτάς, PLAT. Tim. 72 b, instituer des juges supérieurs ;
      3 instituer en outre : ἀρχήν, ARSTT. Pol. 5, 11, 2, un pouvoir ;
      4 instituer après, à la suite de : τινὰ στρατηγόν, POL. 2, 19, 8, instituer un général pour succéder à un autre.

set upon, establish, φυλακάς D.C. 41.50; cf. ἐπικαθίζω.
set over, κριτάς Pl. Ti. 72b.
establish besides, τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχήν Arist. Pol. 1313a27; ἐ. τινὰ στρατηγόν appoint as successor in command, Plb. 2.19.8, cf. J. AJ 17.2.4; — Pass., ἐπικατασταθεὶς στρατηγός Plb. 2.2.11, cf. IG 5(1).1390.12 (Andania).
pay in addition, Leg. Gort. 1.47; but simply, deliver, σῖτον ἐπὶ τοὺς ὅρμους PLille 53 (iii BC).
perform the manoeuvre of ἀντικατάστασις, Ascl.Tact. 12.11; — Pass., of troops executing the manoeuvre, ib. 10.11.

(ἵστημι), darüber einsetzen, ἐπὶ ταῖς μαντείαις κριτάς Plat. Tim. 72b ; Θεοπόμπου τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος Arist. Pol. 5.11 ; nach einem Andern, in dessen Stelle einsetzen, Pol. 2.19.8 ; ὁ ἐπικατασταθεὶς στρατηγός 2.2.11.
Med. für sich einsetzen, φυλακήν Thuc. 4.130, v.l. ἐπεκαθίσαντο, wofür DC. φυλακὰς ἐπικαθίστη sagt, 41.50.