ἐπι·καθίζω :
   I tr. faire asseoir sur, placer sur : τινὰ ἐπί τι, HPC. 838 c, qqn sur qqe ch. ;
   II intr.
      1 s’asseoir ou être assis sur, résider sur, être posé sur : ἐπί τινι, EUP. (SCH.-AR. Ach. 529) ; τινί, PLUT. Them. 12, sur qqe ch. ;
      2 être campé auprès de, assiéger, dat. POL. 4, 61, 6.

set upon, τινὰ ἐπί τι Hp. Art. 78; abs., (sc. κλίμακι) ibid. ; τινὰ ἐν ἅρματι LXX 4 Ki. 10.16; ἐν ὅπλοις ἀφανῶς ἐ. τὸ στρατιωτικόν J. AJ 18.3.1; — Med., φυλακὴν ἐπεκαθίσαντο had a guard set, Th. 4.130 (ἐπικαθίσταντο Poppo).
intr., sit upon, πειθώ τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς χείλεσι Eup. 94.5; τοῖς καρχησίοις ἐ.
light upon, Plu. Them. 12, cf. Thphr. CP 6.10.5.
sit down against, besiege, πόλει Plb. 4.61.6.

(ἵζω), daraufsetzen, stellen, Hippocr. Bei Thuc. 4.130 wird jetzt φυλακὴν ἐπικαθίσταντο für ἐπεκαθίσαντο gelesen. – Gew. sich darauf setzen, darauf sitzen, πειθώ τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς χείλεσιν Eupolis bei Schol. Ar. Ach. 529 ; γλαῦκα τοῖς καρχησίοις ἐπικαθίζουσαν Plut. Them. 12 ; auch πόλει, belagern, Pol. 4.61.6.

ἐπι-καθ-ίζω
[in LXX for רָכַב, etc. ;]
to sit upon: Mat.21:7.†
(AS)