ἐπι·κάρσιος, α ou ος, ον :
      1 qui va la proue (litt. la tête) en avant, qui se précipite, OD. 9, 70, ou sel. d’autres, c. suiv. ;
      2 qui s’avance obliquement, oblique, transversal, p. opp. à ἰθύς, HDT. 1, 180 ; ou à ὄρθιος, HDT. 4, 101 ; ou à εὐθύς, POL. 6, 29, 1 ; 6, 30, 6 ; avec le gén. en travers de, HDT. 7, 36.

➳ Fém. -ος, POL. 6, 29, 1, etc. ; OPP. C. 2, 169.

Étym. ἐπί, κάρ.

α, ον, later ος, ον Plb. 6.29.1, 6.30.6, Opp. C. 2.169; — = ἐγκάρσιος, cross-wise, at an angle, esp.
at a right angle, as of the cross- streets of Babylon, Hdt. 1.180; ῥύμη ἐ. πρὸς τὴν… εὐθεῖαν Plb. 6.29.1, cf. 6.30.6; τῆς Σκυθικῆς τὰ ἐ. the country measured along the coast, opp. τὰ ὄρθια (inwards, at right angles to the coast), Hdt. 4.101; opp. κατ’ ἰθύ, Q.S. 5.81; c. gen., τριήρεας… τοῦ μὲν Πόντου ἐπικαρσίας, τοῦ δὲ Ἑλλησπόντου κατὰ ῥόον forming an angle with the current of the Pontus, but…, Hdt. 7.36; ἐπικάρσιαι σανίδες cross-planks, Plb. 1.22.5; ἐπικάρσιος ἐπείλησις Sor. Fasc. 12.506C. ; neut. pl. as Adv., ἐπικάρσια δὴ προπεσοῦμαι athwart, Com.Adesp. 640. Regul. Adv. -ίως transversely, Antyll. ap. Orib. 44.8.2, Paul.Aeg. 6.40.
striped, CPR 21.19 (iii AD), etc. in Od. 9.70 αἱ μὲν [νῆες] ἔπειτ’ ἐφέροντ’ ἐπικάρσιαι, either (< ἐπὶ κάρ), plunging, cf. Eust. ad loc., or (as Sch.) = πλάγιαι, i.e.
making leeway, drifting. — Subst. ἐπικάρσιον, τό, striped garment, Ostr. 64 (ii AD), POxy. 921.14 (iii AD).

α, ον, bei Opp. Cyn. 2.169 auch ἐπικάρσιοι αἰχμαί, eigtl. kopfüber, νῆες ἐφέροντ' ἐπικάρσιαι Od. 9.70, Schiffe, die vor dem Winde segeln u. von hinten gehoben fast kopfüber stürzen, oder nach den Schol. πλάγιαι, = ἐγκάρσιος. So bei den Folgd. in die Quere, schräg, ὁδοί, Ggstz von ἰθεῖα, Her. 1.180 ; τὰ ἐπικ., im Ggstz von ὄρθια, 4.101 ; τοῦ Πόντου, schräg, gegen den P., 7.36 ; Sp., wie Pol. 1.22.5. – Bei Synes. diagonal.