GRC
Bailly
ἐπι·ζεύγνυμι [νῡ] (f. -ζεύξω) :
I attacher à, d’où :
1 atteler : πώλοις ἐπ. ὄχον, ESCHL. Eum. 405, atteler de jeunes coursiers à un char ; au pass. ἐπ. στόμα φήμῃ πονηρᾷ, ESCHL. Ch. 1044, litt. avoir sa bouche attelée au joug de paroles mauvaises, càd. prononcer de mauvaises paroles ;
2 p. ext. attacher à, HDT. 7, 36 ; d’où rattacher : τί τινι, PLUT. Per. 13, une chose à une autre ; au pass. τὸ ἐπεζευγμένον (s.-e. ἀξίωμα) SEXT. 93, 8 Bkk. la mineure d’un syllogisme disjonctif ;
3 attacher sur : χεῖρας ἱμᾶσι, THCR. Idyl. 22, 3, enlacer ses mains des courroies (du ceste) ;
II joindre par-dessus : γέφυρα ἐπεζευγμένη ὕδατος, LUC. V.H. 2, 43, pont jeté sur l’eau (d’une rive à l’autre) ;
III entourer, enfermer, POL. 1, 75, 4 ; 3, 49, 7.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
and ἐπιζευγνύω, join at top, Hdt. 7.36; τοὺς κίονας τοῖς ἐπι στυλίοις Plu. Per. 13; τοὺς δακτύλους τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπὶ τὴν ἑτέραν ἐ. Arist. Pr. 912b14; simply, bind fast, χεῖρας ἱμᾶσι Theoc. 22.3.
join to, πώλοις… τόνδ’ ἐπιζεύξασ’ ὄχον A. Eu. 405; metaph, ἐπέζευκται κοινὸν ὄνομά [τινι καί τινι] Arist. HA 531b22, cf. Rh. 1407b19; θνητὸν βίον ἀθανάτῳ ἐ. Ph. 1.209; μηδ’ ἐπιζευχθῇς στόμα φήμῃ πονηρᾷ nor let thy mouth be joined to evil sayings, A. Ch. 1044; Math., ἐπεζεύχθω ἀπὸ κτλ.
let the point A be joined to the point B, Arist. Mete. 376a17.
enclose, join up, of hills, Plb. 1.75.4, 3.49.7.
ἐπεζευγμένον, τό, minor premise of a disjunctive syllogism, Chrysipp. ap. S.E. P. 2.158.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
[ῡ], (ζεύγνυμι), anjochen, bespannen, πώλοις ἀκμαίοις τόνδ' ἐπιζεύξασ' ὄχον Aesch. Eum. 383 ; übertr., μήτ' ἐπιζευχθῇς στόμα φήμαις πονηραῖς Ch. 1040, nimm nicht Worte böser Vorbedeutung in den Mund. – Uebh. verbinden, κορμοὺς αὖθις ἐπεζεύγνυον Her. 7.36, χεῖρας ἐπιζεύξαντα μέσας βοέοισιν ἱμᾶσιν Theocr. 22.3, Sp., wie Plut. Pericl. 13 ; in tmesi, χαίταισι ζευχθέντες ἔπι στέφανοι Pind. Ol. 3.6 ; – darüberspannen, γέφυρα ἐπεζευγμένη ὕδατος Luc. V.Hist. 2.43 ; – hinzufügen, κοινὸν ὄνομα οὐδὲν ἐπέζευκται Arist. H.A. 4.7, vgl. rhet. 3.5 ; DS. 12.20 ; – umgeben, γεωλόφων ἐπιζευγνύντων τὸν αὐχένα Pol. 1.75.4, θάλαττα τὴν μίαν πλευρὰν ἐπιζεύγνυσι 3.49.7.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)