ἐπι·δικάζω [δῐ] adjuger un bien en litige : ἐπ. κλῆρόν τινι, IS. 86, 29 ; DÉM. 1174, 17, adjuger à qqn un héritage contesté ; d’où au pass. être adjugé, DÉM. 1052, 14 ; IS. 85, 34 ; DS. 12, 18 ;

Moy. :
      1 réclamer en justice, PLAT. Leg. 874 a ; avec le gén. de l’objet de la réclamation : ἐπιδικάζεσθαι κλήρου, LYS. fr. 16 ; DÉM. 1051, 6, réclamer un héritage en justice ;
      2 obtenir par un arrêt la possession d’un bien contesté, IS. 85, 34 ;
      3 p. ext. faire effort pour obtenir, gén. ARSTT. Nic. 2, 7, 8.

adjudge property in dispute to one, of the judge, ἐ. κλῆρόν τινι Is. 11.26, D. 48.26; — Pass., ἐπιδεδικασμένου καὶ ἔχοντος τὸν κλῆρον having had it adjudged to one and being in possession, Id. 43.7; abs., Lexib. 16. Med., of the claimant, go to law to establish one΄s claim, Pl. Lg. 874a, PGnom. 28, 40 (ii AD); ἔχω… τὸν κλῆρον ἐπιδικασάμενος I have obtained it by a lawsuit, Is. 11.19.
c. gen., sue for, claim at law, ἐπιδικάζεσθαι τοῦ κλήρου Lys. Fr. 32, Is. 3.41, D. 43.3; ἐ. τῆς ἐπικλήρου claim the hand of the heiress, ib. 55, cf. And. 1.120, Is. 10.5; Ἐπιδικαζόμενος, ὁ, title of plays by Philem., Diph., and Apollod. ; later ἐ. τῆς ἀρχῆς J. AJ 19.2.1; metaph, ἐ. τῆς μέσης χώρας Arist. EN 1107b31; — Pass., to be assigned, of an heiress, D.S. 12.18.

gerichtlich zusprechen, vom Richter, bes. eine Erbschaft, ἐπεδίκασεν ὁ ἄρχων τοῖς ἀντιδίκοις τὸν κλῆρον Dem. 48.26 ; daher παρὰ τοῦ ἐπιδεδικασμένου καὶ ἔχοντος τὸν κλῆρον, dem die Erbschaft zugesprochen worden, 43.7 ; ἐπιδικασθεῖσα, die Einem zugesprochene Erbin, Isae. 6.14 ; DS. 12.18.
Med. eine Sache vor Gericht zum Spruche bringen, Plat. Legg. IX.874a ; bes. sich eine Erbschaft zusprechen lassen, τοῦ κλήρου Dem. 43.3 ; Andoc. 3.41 ; Isae. oft ; τῆς οὐσίας Isocr. 19.3 ; auch τῆς ἐπικλήρου, eine reiche Erbtochter, Dem. 43.55 ; γυναικός Andoc. 1.119. Vgl. Hermann Staatsalterth. §.121.5 Meier und Schömann Att. Prozeß S. 462. – Uebh. wornach trachten, Arist. Eth. 2.7 ; ἀνδρός Schol. Ar. Nub. 40.