ἐπι·δίδωμι (f. ἐπιδώσω, etc.) :
   I tr.
      1 donner en outre, ajouter : τινί τι, IL. 23, 559 ; HDT. 2, 121, 4 ; etc. qqe ch. pour qqn ; abs. HÉS. O. 394 ;
      2 donner en dot, IL. 9, 148, 290 ; LYS. 146, 29 ; XÉN. Cyr. 8, 5, 19 ; PLAT. Leg. 944 a ;
      3 donner volontairement, THC. 4, 11 ; AR. Pax 333 ; XÉN. Cyr. 1, 5, 1 ; particul. en parl. d’un supplément de contributions volontaires (p. opp. à εἰσφέρειν, acquitter une contribution obligatoire) XÉN. Ath. 3, 3 ; DÉM. 566, 11 ; IS. 54, 38, etc. ;
      4 p. ext. donner, remettre : ἐπιστολήν, NT. Ap. 15, 30, une lettre ; ἐπιστολήν τινι, DS. 14, 47, une lettre à qqn ; abs. remettre une lettre, PLUT. Alex. 19 ; ψῆφόν τινι, PLUT. Num. 7, donner à qqn la faculté de voter ; ἑαυτόν τινι, AR. Th. 213, 249 ; PLAT. Phil. 19 c, se livrer à qqn, s’abandonner à qqn ; ἑαυτόν τινι, HDN 2, 7, 9 ; ou εἴς τι, HDN 3, 4, 2, s’abandonner à qqe ch. (à un sentiment, à une espérance, etc.) ;
   II intr. en appar. (s.-e. ἑαυτόν) :
      1 s’abandonner : εἰς τρυφήν, εἰς ὑπερηφανίαν, ATH. 525 e, 536 a, à la mollesse, à l’orgueil ;
      2 s’accroître, s’étendre, faire des progrès, abs. THC. 6, 72 ; 7, 8 ; XÉN. Hier. 9, 7 ; PLAT. Theæt. 146 b, 150 d, etc. ; avec un adj. πολὺ ἐπ. PLAT. Crat. 410 e ; τοσοῦτον ἐπ. XÉN. Cyr. 1, 4, 12, faire de grands progrès, autant de progrès ; avec une prép. ἐς τὸ μισεῖσθαι, THC. 8, 83, s’attirer de plus en plus la haine (d’autrui) ; ἐπὶ τὸ βέλτιον, PLAT. Prot. 318 a, faire des progrès vers le mieux ; πρὸς ἀρετήν, PLAT. Leg. 913 b ; πρὸς φιλοσοφίαν, PLAT. Ep. 339 b, faire des progrès vers la vertu, vers la philosophie ;

Moy. :
      1 se donner : θεούς, IL. 22, 254, prendre les dieux pour témoins ;
      2 honorer par des présents : τινα, IL. 10, 463 (vulg. ἐπιδωσόμεθα) qqn.

give besides, τινί τι Il. 23.559, Hdt. 2.121. δ΄, al., E. Med. 186 (anap.), Ba. 1128, etc. ; abs., Hes. Op. 396, etc.
of a physician, administer, ὅσων τῷ κάμνοντι δεῖ Ph. 1.253; give afterwards, τροφὴν προδόντες ἐπιδιδόασι τὸν ἐλλέβορον Dsc. 4.148.
give in dowry, ὅσσ’ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί Il. 9.148, cf. Lys. 16.10, Pl. Lg. 944a (Pass.), X. Cyr. 8.5.19.
esp.
contribute as a `benevolence΄, for the purpose of supplying state necessities, opp. εἰσφέρειν (which was compulsory), Is. 5.37; ἐκ τῶν ἰδίων ἐ. Din. 1.80; τριήρη ἐπέδωκεν D. 21.160; ἐπέδωκα τὰ χρήματα Id. 18.113; τὸ κοινὸν ἐπέδωκε τῷ θεῷ SIG 489.9 (Delph., iii BC); but also, offer money as a bribe or consideration, X. Ath. 3.3.
give freely, bestow, Th. 4.11, Ar. Pax 333; ὑμῖν τῶν ἑαυτοῦ τι Lys. 30.26; ἐ. τοῦ ἑαυτοῦ μέρους X. Cyr. 1.5.1; τὸν ἑαυτοῦ [ζῆλον] εἰς τὴν φιλοδοξίαν Inscr.Prien. 114.12 (i BC).
ἐπιδιδόναι ἑαυτόν give oneself up, devote oneself, τινί to one, Ar. Th. 213, cf. Luc. Peregr. 13; εἴς τι SIG 495.124 (Olbia, iii BC), cf. Hdn. 3.4.1; εἰς πᾶν τό σοι χρήσιμον ἐμαυτὸν ἐ. UPZ 62.9 (ii BC); also (sc. ἑαυτὸν) ἐπιδιδόναι εἰς τρυφήν Ath. 12.525e; εἰς ὑπερηφανίαν Nymphis 15; ἐ. ἑαυτὸν τῇ πνεούσῃ Luc. Herm. 28; abs., ἐπιδόντες ἐφερόμεθα ran before the wind, Act. Ap. 27.15.
give into another΄s hands, deliver, ἐπιστολήν τινι D.S. 14.47 (dub.l.), Act. Ap. 15.30; χρηματισμόν LXX 2 Ma. 11.17; γραμματεῖον Luc. Peregr. 16; abs., of petitions, freq. in Pap., BGU 45, etc. ; of reports or returns, POxy. 255.16 (i AD), etc. ; — Pass., OGI 515.37 (Mylasa, iii AD), Just. Nov. 53.3.1.
ἐ. ψῆφον τοῖς πολίταις give them power to vote, Plu. Num. 7.
dictate, opp. γράφειν, D.Chr. 18.18. Med., take as one΄s witness, θεοὺς ἐπιδώμεθα `give each other our gods΄, Il. 22.254; — in Il. 10.463, Aristarch. read σὲ γὰρ πρώτην… ἐπιδωσόμεθ΄, perh. in the same sense, though Apollon. and Scholl. explain it by δώροις τιμήσομεν ; cf. περιδίδωμι… in Prose, freq. intr., increase, advance, ἐς ὕψος Hdt. 2.13; καθ’ ἡμέραν ἐς τὸ ἀγριώτερον Th. 6.60; ἐς τὸ μισεῖσθαι Id. 8.83; ἐπὶ τὸ μεῖζον ib. 24; ἐπὶ τὸ βέλτιον Hp. Aph. 1.3, Pl. Prt. 318a; εἰς ὄγκον πρὸς ἀρετήν increase in virtue Id. Lg. 913b; πρὸς εὐδαιμονίαν Isoc. 3.32; and abs., grow, Pl. Euthd. 271b; advance, improve, Th. 6.72, 7.8; βελτίων ἔσται καὶ ἐ. Pl. Prt. 318c, cf. Cra. 41ce, Tht. 146b, 150d, Isoc. 9.68, etc. ; ἐ. πάμπολυ [ἡ μάχη] waxes great, Pl. Tht. 179d.
= ἐνδίδωμι v, give in, give way, ἐ. ἐπίδοσιν τοῖσι ἕλκουσι Hp. Art. 72, cf. Gal. 6.5, Sor. 1.103.

(δίδωμι), außerdem geben, hinzufügen, Hes. O. 394 ; τινί τι, Il. 23.559 ; in tmesi, 9.290 ; von der Mitgift, als Aussteuer mitgeben, wie ὅπλα φησὶν ὁ ποιητὴς παρὰ θεῶν προῖκα ἐν τοῖς γάμοις ἐπιδοθῆναι Θέτιδι Plat. Legg. XII.944a ; ἐπιδίδωμι αὐτῇ φερνὴν μηδίαν Xen. Cyr. 8.5.19 ; προῖκα τάλαντον Dem. 40.6, wie Isae. 2.4 u. öfter ; ὁ θεὸς εὐμάρειαν ἐπεδίδου χεροῖν Eur. Bacch. 1178 ; bes. außer dem, was man pflichtmäßig zu geben hat, als freiwillige Beisteuer, z.B. dem Staate in der Not geben, im Ggstz von εἰσφέρειν, Isae. 5.37 ; oft in Dem. Or. pro corona, μεγάλας ἐπιδόσεις §.171 ; τριήρη 21.160 ; τὰς ναῦς τοῖς Λακεδαιμονίοις Thuc. 4.11 ; τοῦ ἑαυτοῦ μέρους, von seinem eigenen Anteile, Xen. Cyr. 1.5.1 ; – τὴν ἐπιστολήν τινι, übergeben, DS. 14.47 ; Plut. Alex. 19 ; ψῆφον ἐπέδωκε τοῖς πολίταις, die Stimmsteinchen einhändigen, abstimmen lassen, Num. 7 ; – ἑαυτόν, sich ergeben, überlassen, ἐπειδὴ σαυτὸν ἐπιδίδως μοι Ar. Th. 213 ; vgl. Plat. Phil. 19c ; bes. Sp., αὑτὸν τῇ τῆς βασιλείας ἐλπίδι, er gab sich der Hoffnung hin, Hdn. 2.7.9 ; εἴς τι, 3.4.2 ; mit ausgelassenem acc., scheinbar intr., εἰς τρυφήν, sich der Schwelgerei ergeben, Ath. VIII.525e ; εἰς ὑπερηφανίαν ibd. 536a. – Häufig in Prosa intr., zunehmen, Fortschritte machen, ἢν οὕτω ἡ χώρη ἐπιδιδοῖ ἐς ὕψος Her. 2.13 ; ἐπεδίδοσαν ἐς τὸ ἀγριώτερον, immer erbitterter werden, Thuc. 6.60 ; ἐπεδίδου ἐπὶ τὸ μεῖζον 8.24 ; ἐς τὸ μισεῖσθαι 8.83 ; oft bei Plat. absolut, ἐπὶ τὸ βέλτιον Prot. 318a ; πρὸς ἀρετήν, in der Tugend, Legg. XI.913b ; εἰς τὸ ὀξύτεροι γίγνεσθαι Rep. VII.526b ; πλεῖστον πρὸς ἀρετήν Isocr. 1.12 ; πρὸς εὐδαιμονίαν 3.32. Auch von Sachen, ἐπιδιδοῦσαν τὴν τῶν πολεμίων ἰσχύν Thuc. 7.8 ; αἱ ἄλλαι τέχναι ἐπιδεδώκασι Plat. Hipp. mai. 281d ; Sp. – Im med., θεοὺς ἐπιδώμεθα, laß uns die Götter noch hinzufügen, d.i. als Zeugen anrufen, Il. 22.254 ; vgl. περιδίδωμι u. Hermann zu H.h. Merc. 383.

ἐπι-δίδωμι
[in LXX for נָתַן, etc. ;]
__1. to give over, to hand: with accusative of thing(s) and dative of person(s), Mat.7:9, 19, Luk.11:11-12 24:30, 42, Act.15:30; pass. with dative of person(s), Luk.4:17.
__2. to give in, give way: absol., Act.27:15.†
(AS)