ας (ἡ) [ᾰ]
      1 second mariage, ATH. 560 c ;
      2 droit de mariage entre personnes de deux cités différentes, XÉN. Cyr. 3, 2, 23 ; d’où mariage, alliance, HDT. 2, 147 ; XÉN. Cyr. 1, 5, 3 ; Hell. 5, 7, 19 ; PLAT. Pol. 310 b ; LYS. 920, 1 ; ARSTT. Pol. 3, 9, 10, etc.

Étym. ἐπίγαμος.

ἡ, additional marriage, Ath. 13.560c.
connexion by marriage, J. AJ 17.1.1, al. ; πρός τινα Id. BJ 1.12.13.
right of intermarriage between states, ἐπιγαμίας… καὶ ἐπεργασίας καὶ ἐπινομίας X. Cyr. 3.2.23; Ἀθαναίοις δόμεν ἐπιγαμίαν Decr. Byz. ap. D. 18.91, cf. GDI 5040 (Hierapytna), Wilcken Chr. 27 (ii AD).
= Lat. conubium, BGU 265.7 (ii AD), etc. ; generally, intermarriage, mostly pl., ἐπιγαμίας ποιεῖσθαι Hdt. 2.147; ἀλλήλοις X. Cyr. 1.5.3, cf. Decr. ap. D. 18.187 (sg.); Εὐβοεῦσιν Lys. 34.3; παρ’ ἀλλήλοις X. HG 5.2.19; πρὸς ἀλλήλους Arist. Pol. 1280b16, Str. 5.3.4; ἐπιγαμίαις χρῆσθαι Arist. Pol. 1280b36.

ἡ,
1) die Nachheirat, zweite Heirat, Ath. XIII.560c.
2) gewöhnl. der Vertrag zweier Staaten, der den beiderseitigen Bürgern aus dem andern eine Frau zu nehmen erlaubt, connubium, ἐπιγαμίαν ποιήσασθαι Xen. Cyr. 1.5.3 ; neben ἐπεργασία 3.2.23 ; οἱ τῶν ἐπιγαμιῶν δεσμοί Plat. Polit. 310b ; τοῖς Εὐβοιεῦσι Lys. 34.5 ; πρός τινα, LXX ; ἐπιγαμίαι ἦσαν πρὸς ἀλλήλους Strab. V.231.

= Lat. connubium, the right of intermarriage between states, (Xenophon Historicus):—;generally, intermarriage , (Herdotus Historicus) (ML)