'ἐπι·γίγνομαι, f. ἐπιγενήσομαι :
   I naître à la surface (p. opp. à ἐγγίγνομαι) TH. C.P. 6 ;
   II naître après, d’où :
      1 se produire à la suite de : ἔαρος δ' ἐπιγίγνεται ὥρη, IL. 6, 148, la saison du printemps vient ensuite ; τῇ ἐπιγενομένῃ ἡμέρᾳ, THC. 3, 75, le jour suivant ; τοῦ ἐπιγενομένου θέρους, THC. 4, 52, l’été suivant ; en parl. de pers. ἀντὶ τῶν ἀποθανόντων ἕτεροι ἐπιγενήσονται, XÉN. Cyr. 6, 1, 12, à la place de ceux qui sont morts d’autres viendront ; οἱ ἐπιγινόμενοι (ion.) ἄνθρωποι, HDT. 9, 85, la postérité ; οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταί, HDT. 2, 49, les sophistes qui vinrent après lui ; en parl. d’événements : τὰ ἐπὶ τούτῳ ἐπιγενόμενα, HDT. 8, 37, les événements qui suivirent ;
      2 arriver en outre, s’ajouter : ἅμα τῇ βροντῇ σεισμὸν ἐπιγενέσθαι, HDT. 5, 85, en même temps que le tonnerre survint aussi un tremblement de terre ; avec le dat. ἄνεμος ἐπεγένετο τῇ φλογί, THC. 3, 74, litt. le vent survint sur la flamme, càd. vint activer la flamme ; avec πρός : ἐπιγίγνεσθαι πρός τι, ARSTT. Cæl. 2, 14, 13, s’ajouter à qqe ch. ; abs. τὰ ἐπιγιγνόμενα, ARSTT. Pol. 3, 9, 5, intérêts qui s’ajoutent les uns aux autres ;
   III p. ext. survenir, en gén., en parl. de pers. avec idée d’hostilité : τινὶ κατὰ νώτου, THC. 3, 108, tomber à l’improviste sur les derrières de l’ennemi ; en parl. de choses : πλώουσι αὐτοῖς ἐπεγένετο χειμών, HDT. 8, 13, pendant la navigation, il leur survint du mauvais temps ; νὺξ ἐπεγένετο τῷ ἔργῳ, THC. 4, 25, la nuit survint en pleine action ; abs. νὺξ ἐπεγένετο, HDT. 8, 70, la nuit survint ; ὑετὸς ἐπεγένετο, THC. 2, 58 ; ἐπεγένετο νόσος, THC. 2, 64, une pluie, une maladie survint ; τὰ ἐναντία ἐπιγιγνόμενα, ANT. 2, β, 1 Baiter-Sauppe, les contrariétés qui surviennent ; ἐπεγένετο κωλύματα μή, avec l’inf. THC. 1, 16, il survint des obstacles empêchant que, etc. ;
   IV arriver à terme ou à échéance : μισθώσεις ἐπιγιγνόμεναι, DÉM. 497, 7, salaire dû.

➳ Ion. ἐπιγίνομαι, HDT. (v. ci-dessus). Ao.2, 3 sg. poét. sync. ἐπέγεντο, THGN. 640.

'

Ion. and later ἐπιγίνομαι [γι], fut. ἐπιγενήσομαι ; aor.2 ἐπεγενόμην ; pf. ἐπιγέγονα ;. of Time, to be born after, come into being after, ἔαρος δ’ ἐπιγίγνεται ὥρῃ (sc. φύλλα, nisi leg. ὥρη) 11.6.148; of persons, Hdt. 7.2; οἱ ἐπιγινόμενοι ἄνθρωποι posterity, Id. 9.85; οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταί who came after him, Id. 2.49; ἀνάγκη τὰ ἐπιγιγνόμενα κρατεῖν the new must prevail over the old, Th. 1.71, cf. Pl. R. 574a; ἀντὶ τῶν ἀποθανόντων ἕτεροι… [ἐπιγενήσονται] X. Cyr. 6.1.12, cf. Th. 6.26; τῇ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ the following, the next…, Id. 3.75; τοῦ ἐπιγιγνομένου θέρους Id. 4.52; χρόνου ἐπιγενομένου as time went on, Hdt. 1.28, cf. Th. 1.126 (v.l.); χρόνος… παρὰ λόγον ἐπιγιγνόμενος Id. 4.26; τὰ ἐπὶ τούτῳ ἐπιγενόμενα that happened after…, Hdt. 8.37.
follow, of a fleet, Th. 3.77.
of things, come at the end, come as fulfilment, c. dat., βουλαῖς οὐκ ἐπέγεντο τέλος Thgn. 640; τὸ τέλος, ἡ τελευτὴ ἐ. τινί, Hdt. 3.65, 7.157; esp. of sudden changes of weather and the like, supervene, καί σφι… ἅμα τῇ βροντῇ σεισμὸν ἐπιγενέσθαι Id. 5.85; πλέουσι αὐτοῖσι χειμὼν… ἐπεγίνετο Id. 8.13, cf. Th. 4.3; ἐ. σφι τέρεα Hdt. 8.37; νὺξ ἐ. ib. 70; νὺξ ἐ. τῷ ἔργῳ Th. 4.25; ἄνεμος ἐπεγένετο τῇ φλογί seconded the flame, Id. 3.74; abs., τοσαύτη ἡ ξυμφορὰ ἐπεγεγένητο Id. 8.96, cf. 1.16; ἐπιγενομένου νότου Act. Ap. 28.13; τὴν ἐπιγινομένην ἡδονὴν… τοῖς ἔργοις the supervening pleasure, Arist. EN 1104b4; μέμψις καὶ μετάνοια ἐ. πράξεσι Plu. Tim. 36.
come in after, ἐπὶ τῇ ναυμαχίῃ ἐ. Ἱστιαῖος Hdt. 6.27, cf. Ar. Eq. 136; come upon, assault, attack, τινί Th. 3.30, 4.93; ἀφυλάκτοις καὶ ἐξαίφνης ἐ. Id. 7.32, cf. 3.108; of disease, ἀρρωστία ἐ. D. 36.7; freq. in Hp. of additional symptoms, supervene, Aph. 5.2, Art. 69, al.
befall, come to pass, Th. 5.20.
fall to one, become due, μισθώσεις ἐ. D. 36.9; τὰ ἐπιγινόμενα the accruing interest, Arist. Pol. 1280a30, cf. IG1². 236, al., BGU 8 ii 4 (iii AD), etc.
to be incident to, δόξῃ ἐ. ψεῦδός τε καὶ ἀληθές Pl. Phlb. 37b.
to be added, πρός τι Arist. Cael. 297a32.

ion. u. später ἐπιγίνομαι (s. γίγνομαι), dazu, danach entstehen, werden ; von der Zeit, dazu kommen, herankommen, ἔαρος ἐπιγίγνεται ὥρη Il. 6.148 ; χρόνου ἐπιγενομένου, nach Verlauf der Zeit, Her. 1.28 ; τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους, im folgenden Sommer, Thuc. 4.52 ; τῇ ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ 3.75 ; νὺξ ἐπεγένετο τῷ ἔργῳ, es wurde darüber Nacht, 4.25 ; καὶ ὕστερον πάσαις ἅμα ναυσὶν ἐκείνους ἐπιγενέσθαι, sie kamen später dazu, 3.77 ; in feindlicher Bdtg herankommen, überfallen, οἱ ἐκ τῆς ἐνέδρας Ἀκαρνᾶνες ἐπιγενόμενοι αὐτοῖς κατὰ νώτου 3.108 ; öfter von äußeren Zufällen, die bei Etwas eintreten, wie ἄνεμος ἐπεγένετο τῇ φλογί 3.74, πνεῦμα, ὑετός, χειμών u. ä., τοσαύτη ἡ ξυμφορὰ ἐπεγεγένητο 8.96 ; νόσος 2.64 ; allgemein, οἷς ἀρχομένοις ἐπεγένετό τι, es stieß ihnen Etwas zu, Thuc. 5.20 ; τὰ ἐναντία ἐπιγιγνόμενα, wenn das entgegengesetzte eintritt, Antiph. 2 β 1 ; ἐπιγενομένης ἀρρωστίας αὐτῷ Dem. 36.7. Aehnlich Her. πλώουσι αὐτοῖσι χειμών τε καὶ ὕδωρ ἐπεγίνετο 8.13 ; ἐπιγίνεταί σφι τέρεα ἔτι μείζονα 8.37 ; τὰ ἐπὶ τούτῳ δεύτερα ἐπιγενόμενα ibid.; – οἱ ἐπιγενόμενοι τούτῳ σοφισταί, die später geborenen, späteren, Her. 2.49 ; οἱ ἐπιγινόμενοι, die Nachkommen, 9.85 ; Thuc. 1.71, oft, u. Folgde ; τῶν ὕστερον ἐπιγιγνομένων Plat. Legg. XII.969a ; ἡλικίας πλῆθος ἐπιγεγενημένης Thuc. 6.26, die nachgewachsen ist (vgl. ἀντὶ τῶν ἀποθανόντων ἕτεροι ἐπιγενήσονται Xen. Cyr. 6.1.12); τὰ ἐπιγενόμενα, das Neuere, 1.70. Uebh. dazu kommen, δόξῃ ἐπιγίγνεσθον ψεῦδός τε καὶ ἀληθές Plat. Phil. 37b. – Bei Dem. 36.9 sind αἱ ἐπιγενόμεναι μισθώσεις die ihm zufallenden, fälligen Pachtgelder.