ἐπι·ϐρίθω [ῑθ]
      1 intr. peser sur, fondre sur, d’ord. en parl. de choses, de la pluie, IL. 5, 91 ; 12, 286 ; du vent, TH. Vent. 34 ; Q. SM. 3, 326 ; fig. de la guerre, IL. 7, 343 ; du sommeil, ANTH. 9, 481, etc. ; qqf. en b. part, en parl. de la chaleur (qui fait mûrir le raisin) OD. 24, 344 ; fig., en parl. de la richesse, PD. P. 3, 106 ; rar. en parl. de pers. IL. 12, 416 ;
      2 tr. appuyer, enfoncer, acc. OPP. H. 2, 467.

fall heavy upon, fall heavily, of rain, ὅτ’ ἐπιβρίσῃ Διὸς ὄμβρος Il. 5.91, 12.286; in good sense, ὁππότε δὴ Διὸς ὧραι ἐπιβρίσειαν ὕπερθεν when the seasons weigh down [the vines], i.e. make the clusters heavy, Od. 24.344; press down, μέοος τῆς πορθμίδος Ael. NA 13.19; of winds, Thphr. Vent. 34; ἐπ’ ἄλσεα Q.S. 3.326; c. dat., ἐλάτῃσι Id. 12.124, cf. 2.371, al. ; metaph, μή ποτ’ ἐπιβρίσῃ πόλεμος Il. 7.343; of persons, ἐπέβρισαν… ἀμφὶ ἄνακτα pressed closely, thronged around him, 12.414, cf. Theoc. 22.93, App. BC 4.25; esp. in Tactics, exert pressure, τοῖς σώμασι Ascl.Tact. 5.2, cf. Arr. Tact. 12.10; τοῖς πεζοῖς Jul. Or. 1.36d; generally, ᾗ ἂν ἐπιβρίσῃ Porph. Abst. 1.43; also of wealth, ὄλβος εὖτ’ ἂν ἐπιβρίσαις ἕπηται follows in full weight, Pi. P. 3.106; of love, Opp. C. 1.392; of wine, ib. 4.351; of sleep, AP 9.481 (Jul.).
trans., press on, τὸν κριὸν ἐπὶ τὰ γέρρα J. BJ 3.7.23; press home, ἀκωκὴν ἐ. Oppian. H. 2.467.

schwer darauf lasten, mit ganzer Last darauf fallen, ὅτ' ἐπιβρίσῃ Διὸς ὄμβρος, wenn Zeus Regen mit Gewalt darauf niederstürzt, Il. 5.91, 12.286 ; vom Kriege, μή ποτ' ἐπιβρίσῃ πόλεμος 7.343 ; vgl. 12.414, wo der Schol. erkl. μετὰ βάρους ὥρμησαν ; im guten Sinne, ὁπότε δὴ Διὸς ὧραι ἐπιβρίσειαν ὕπερθεν, wenn Zeus' Jahreszeiten den Reben von oben her kräftiges Gedeihen geben, Od. 24.344 ; πλοῦτος ἐπιβρίσας Pind. P. 3.106. Oft bei sp.D., αἴ κεν ἐπιβρίσῃ Θρῂξ στρατός Ap.Rh. 1.678 ; τινί, Nonn. D. 47.688, wie Col. 143. Von der Liebe, εἴαρι γὰρ πάνδημος ἐπιβρίθει Κυθέρεια Opp. Cyn. 1.392 ; vom Schlaf, Ep.adesp. 433 (XI.481). In Prosa erst Plut. u. Sp. – Activ., κείνου ἐπιβρίσαντος ἀκωκήν Opp. H. 2.467.