'ἐπι·ϐοάω-οῶ :
      1 crier à ou vers : τινι ὅτι, THC. 5, 65, crier à qqn que ; τινι avec l’inf. THC. 4, 28, etc. crier à qqn de ;
      2 invoquer à grands cris : θεόν, ANTH. 9, 334, un dieu ;
      3 crier sur, donner de la voix, en parl. d’un chien, XÉN. Cyn. 6, 19 ;
      4 entonner à haute voix : παιῶνα, PHÉRÉCR. (ATH. 685 a) ; μέλος, AR. Av. 698, le péan, un chant ; τὸ Μύσιον, ESCHL. Pers. 1054, le chant de deuil des Mysiens ;
      5 crier contre, au pass. être décrié, THC. 6, 16 ;

Moy. crier à, d’où :
      1 invoquer à grands cris, implorer (les dieux) acc. IL. 10, 463 ; OD. 1, 378 ; 2, 143, etc. ; EUR. Med. 168 ; THC. 3, 59 ;
      2 appeler à son secours : στρατιήν, HDT. 9, 23, une armée ;
      3 crier à (qqn) de, inf. THC. 8, 92 ;
      4 crier contre, LUC. D. mer. 12, 1.

➳ Formes ion. fut. ἐπιϐώσομαι, OD. 1, 378 ; 1 pl. ἐπιϐωσόμεθ', IL. 10, 463 ; ao. 3 pl. ἐπεϐώσαντο, HDT. 9, 23 ; sbj. 3 pl. ἐπιϐώσωνται, HDT. 5, 1 ; inf. ἐπιϐώσασθαι, HDT. 1, 87.

'

fut. -βοήσομαι, Ion. and Ep. -βώσομαι (v. infr.): — call upon or to, cry out to, ἐ. τινὶ ὅτι… Th. 5.65; ἐ. τινί, c. inf., call on one to do…, Id. 4.28, 7.70; c. acc., invoke, θεόν AP 9.334 (Pers.); abs., of hounds, give tongue, X. Cyn. 6.19; cry out, Arr. Epict. 4.1.14; of calling upon the dead at funerals, BMus.Inscr. 791, al. (Cnidus).
utter or sing aloud over, τινί τι, μέλος χέρνιβι ἐπιβοᾶν Ar. Av. 898; shriek out besides, στέρν’ ἄρασσε κἀπιβόα τὸ Μύσιον A. Pers. 1054 codd. (lyr.); ἔγχει, κἀπιβόα τρίτον παιῶνα Pherecr. 131.5. Med., cry out against, Luc. DMeretr. 12.1; — Pass., τὰ ἴδια ἐπιβοώμενος cried out against in regard to private matters, Th. 6.16.
applaud, acclaim, Arr. Epict. 3.23.10, M.Ant 10.34. Med., invoke, call upon, θεοὺς ἐπιβώσομαι Od. 1.378; σὲ γὰρ πρώτην… ἐπιβωσόμεθ’ (v.l. for ἐπιδωσόμεθ΄) Il. 10.463; τὸν Ἀπόλλωνα ἐπιβώσασθαι Hdt. 1.87; ἐπιβοᾶται Θέμιν E. Med. 168 (lyr.); θεοὺς… ἐπιβοώμενοι, πατέρων τάφους ἐ., Th. 3.59, 67; ὅρκους καὶ πίστεις D.H. 11.49; call to aid, τὴν ἄλλην στρατιὴν ἐπεβώσαντο Hdt. 9.23, cf. 5.1; c. inf., ἐ. [τινὰ] μὴ ἀπολέσαι τὴν πατρίδα Th. 8.92.
c. acc. rei, call out, Id. 7.69.

fut. ἐπιβοήσομαι, ep. u. Ion. ἐπιβώσομαι, zuschreien, zurufen, τινί, Thuc. 5.65 u. öfter ; c. inf., τοῖς Ἀθηναίοις βιάζεσθαι τὸν ἔκπλουν ἐπιβοῶντες 7.70 ; μέλος χέρνιβι, dabei singen, Ar. Av. 895 ; Aesch. στέρν' ἄρασσε κἀπιβόα τὸ μύσιον Pers. 1011 ; εὔφημον δ' ἐπιβοῷεν μοῦσαι Suppl. 675 ; verschreien, Thuc. 6.16 ; vom Hunde, dazu bellen, Xen. Cyn. 6.19.
Med. anrufen, sich zur Hilfe rufen, θεοὺς ἐπιβώσομαι Od. 1.378 ; Il. 10.463 ; ἐπιβοᾶται Θέμιν Eur. Med. 168 ; τὸν Ἀπόλλωνα ἐπιβώσασθαι Her. 1.87, wie τὴν ἄλλην στρατιήν 9.23 ; θεοὺς ἐπιβοώμενοι Thuc. 3.59, öfter. – Kriegsgeschrei erheben, Her. 5.1. – Bei Luc. D.meretr. 12.1, laute Vorwürfe machen.

ἐπι-βοάω, -ῶ
to cry out: Act.25:24 (Rec., for βοάω, which see).†
(AS)