ός ou ή, όν [ᾰ] où l’on peut monter, accessible, HDT. 4, 62 ; PLAT. Tim. 24 e ; fig. accessible (à la corruption) PLUT. Dem. 14.

➳ Fém. -ή, DC. 44, 44.

Étym. vb. de ἐπιϐαίνω.

ή, όν (D.C. 44.42), that can be climbed, accessible, Hdt. 4.62; ἐξ ἧς ἐπιβατὸν… τοῖς τότε ἐγίγνετο πορευομένοις there was a passage for them, Pl. Ti. 24e; τὴν Κελτικὴν ἐπιβατὴν ποιῆσαι D.C. l.c. ; metaph, χρυσίῳ ἐ.
accessible to a bribe, Plu. Dem. 14.
παίων ἐ. foot consisting of five long syllables, Id. 2.1143b.

ersteigbar, Her. 4.62 u. Folgde ; ἐξ ἧς ἐπιβατὸν ἐπὶ τὰς ἄλλας νήσους, von wo ein Zugang war zu den anderen Inseln, Plat. Tim. 24e ; übertr., χρυσίῳ, dem Golde zugänglich, bestechlich, Plut. Dem. 14. – DC. 14.42 sagt ἐπιβατὴν Κελτικὴν ποιῆσαι.