ἐπι·ήρανος, ος, ον [ᾰ]
   I agréable à, dat. OD. 19, 343 ;
   II qui vient au secours de, qui assiste, d’où :
      1 protecteur, auxiliaire de, dat. ORPH. Arg. 97 ; avec le gén. de l’objet contre lequel on protège : ἐπ. ἀκόντων, ANTH. 9, 41, qui protège contre les dards ;
      2 p. suite, qui donne de la force à, qui fortifie, gén. PLAT. COM. 2-2, 673 Mein. ;
      3 qui dirige, qui gouverne, gén. ANTH. App. 50, 1 ; NONN. D. 2, 10.

Étym. ἐπίηρος.

ον, pleasing, acceptable, οὐδέ τί μοι ποδάνιπτρα ποδῶν ἐπιήρανα θυμῷ Od. 19.343.
after Hom., helping, assisting, Μινύαις ἐπιήρανος Orph. A. 98 (prob.).
ruling, governing, Ἀθηνάων ἐπιήρανε IG 14.1389 ii1, cf. Nonn. D. 2.683; σοφῶν ἐ. ἔργων Emp. 129.3; καλῶν ἐ. ἔργων, of Dionysus, Ion Eleg. 1.15.
warding off, re pelling, ἐπιήρανος ἀσπὶς ἀκόντων AP 9.41 (Theon).
νεύρων ἐπιήρανος strengthening, giving tension, Pl.Com. 173.19.

(von ἐπίηρα), angenehm, behaglich, ποδάνιπτρα ἐπιήρανα θυμῷ Od. 19.243. Bei den Dichtern nach Hom. spielt das Wort in ἔρανος = κοίρανος hinüber, vgl. Buttmann Lexil. I S. 158 ; ὄφρα κεν εἰς Κόλχους μινύαις ἐπιήρανος ἔλθω, als Helfer den Minyern komme, Orph. Arg. 96, vgl. 826 u. Nonn. D. 2.10 ἐπ. Αἰθιοπήων, geradezu = Herrscher der Aethiopen, wie ὅλης ἐπ. ἄγρης von der Artemis, der Herrin der Jagd, id., u. πότνι' Ἀθηναίων ἐπιήρανε Τριτογένεια Marcell. (APP 50.1); ἡ πάρος ἀντιπάλων ἐπιήρανος ἀσπὶς ἀκόντων, gegen Pfeile schützend, sie abwehrend, Theo Al. 1 (IX.41). Dah. καλῶν ἐπ. ἔργων, schöner Künste mächtig, Ion bei Ath. X.447f ; vgl. Empedocl. 421. Auch νεύρων ἐπ., stärkend, Plat. com. bei Ath. I.5d.