ἐπ·ιάλλω (f. ἐπιαλῶ [ᾰ] ao. ἐπίηλα, pf. inus.) envoyer sur, vers ou en avant : ἐπ. κέντρον, AR. Nub. 1299, darder un aiguillon ; fig. ἐπ. ἔργα, OD. 22, 49, prendre l’initiative d’une entreprise.

➳ Fut. ἐπιαλῶ, AR. l. c. ; ao. 3 sg. ἐπίηλεν, OD. l. c. ; opt. 1 pl. ἐπιήλαιμεν, AR. fr. 537 Bgk ; part. ἐπιήλας, PHRYN. COM. 2-1, 581, 2.

Étym. ἐ. ἰάλλω.

fut. ἐπιαλῶ ; aor. ἐπίηλα [ι]: — send upon, ἑτάροις ἐπὶ χεῖρας ἴαλλε laid hands upon them, Od. 9.288; ἐπὶ δὲ Ζεὺς οὖρον ἴαλλεν 15.475; οὗτος γὰρ ἐπίηλεν τάδε ἔργα for this man brought these deeds to pass, 22.49; also in Com., ἐπιαλῶ (sc. τὸ κέντρον) I will lay it on, Ar. Nu. 1299, cf. Fr. 552 (dub.l.), Phryn.Com. 1 (dub.l.).

zusenden, zuschicken, darauf werfen ; als tmesis rechnet man hierher ἑτάροις ἐπὶ χεῖρας ἴαλλεν Od. 9.288, wie ἐπὶ δὲ Ζεὺς οὖρον ἴαλλεν 15.475 u. ἐπὶ δεσμὸν ἴηλεν 8.447 ; – οὗτος γὰρ ἐπίηλεν τάδε ἔργα Od. 22.49, er hat die Dinge zu Wege gebracht, veranlaßt ; Ar. Nub. 1281 ἐπιαλῶ, nach dem Schol., der ἐπιπέμψω erklärt, schwankte die Lesart ; Thuc. 5.77, in einem Bündnis, οἴκαδε ἐπιάλλειν. – Att. ἐφιάλλω, Ar. Vesp. 1348, Pax 424.