1 menacer, HDT. 6, 9 ;
      2 chercher à nuire, vexer, diffamer, calomnier : τινί, XÉN. Mem. 1, 2, 31 ; 3, 5, 16 ; DÉM. 500, 15 ; 519, 14 ; τινός, LUC. Nav. 27 ; τινά, ARSTT. Pol. 5, 10, 15 ; NT. Matth. 5, 44 ; εἴς τινα, ANT. 131, 21, qqn ; abs. être insolent, XÉN. Conv. 5, 6 ; ANT. 142, 16 ; au pass. être traité avec insolence, être vexé ou lésé, DS. Exc. p. 608, 43 ; PHIL. 2, 52 et 536.

Étym. ἐπήρης.

threaten abusively, λέγειν ἐπηρεάζοντες Hdt. 6.9; c. acc., speak disparagingly of, τὴν ἀγαθὴν ἀναστροφήν 1 Ep. Pet. 3.16.
deal despitefully with, act despitefully towards, c. dat. pers., X. Mem. 1.2.31; ἐ. μοι συνεχῶς καὶ μικρὰ καὶ μείζω D. 21.14, etc. ; ἐ. ψηφίσμασι καὶ νόμοις oppose them insolently, Id. 18.320; τινός Luc. Nav. 27; τινά Arist. Pol. 1311a37, Ev. Luc. 6.28, etc. ; εἰ δ’ ἄν τις… ἐπηρειάζεν δέατοι ἰν τὰ ἔργα IG 5(2).6.46 (Tegea, iv BC); abs., to be insolent, Antipho 6.8; ὑψηλὴ ῥὶς ὥσπερ ἐπηρεάζουσα διατετείχικε τὰ ὄμματα X. Smp. 5.6; — Pass., to be insulted, Lys. 29.7, D. 21.15, D.S. 36.11, Ph. 2.52, PGen. 31.18 (ii AD); — later Med. in act. sense, τινί PLond. 3.846.6 (ii AD). of the action of disease, διάφορα ἐ. μόρια Steph. in Hp. 1.204 D.

(ἐπήρεια), drohen, bedrohen, Her. 6.9 ; allgemeiner, zu beeinträchtigen suchen, verleumden, mißhandeln, οἱ κατήγοροι καὶ οἱ ἐπηρεάζοντες Antiph. 6.8 ; τινί, Xen. Mem. 1.2.31 ; Isae. 2.28 ; Dem. Lept. 142 ; τοῖς ψηφίσμασιν 18.320 ; αὐτὸν ἑαυτῷ Plut. Fab. 19 ; seltener c. gen., Luc. nav. 27 u. Sp.; nach Schol. Ar. Nub. 874. συκοφάνται καλοῦνται οἱ ἐπηρεάζοντες ; Xen. Symp. 5.6 sagt ἡ ὑψηλὴ ῥὶς ὥσπερ ἐπηρεάζουσα διατετείχικε τὰ ὄμματα. Bei Sp., wie NT, auch mit dem acc. u. εἴς τινα. Vgl. ἐπηρεασμός.

ἐπηρεάζω
(< ἐπήρεια, spiteful abuse),
to revile: with accusative of person(s), Luk.6:28; with accusative of thing(s) (but see ICC, in l), 1Pe.3:16.†
(AS)